effects of different water stress levels on biomass, root yield, and some physiological parameters of sorghum

This study was conducted under water stress conditions for two years (2017-2018) to investigate the effects of different water stress levels on biomass yield, root yield, root/shoot ratio, some physiological characteristics, water use efficiency (wue), seasonal water consumption, and yield reduction ratio of silage sorghum. experiments were conducted in randomized blocks design. there were four different irrigation treatments including i1: full irrigation; i2: 75% of i1; i3: 50% of i1, and i4: 25% of i1).). in 2017, dry biomass yields varied between 14.11 (i4) and 26.02 t ha-1 (i1), stomatal conductance between 72.2 (i4) and 147.8 mmol m-2 s^-1 (i1), chlorophyll contents between 37 spad (i4) and 42.1 spad (i1), canopy temperatures between 27.2 (i1) and 31.3oc (i4), and wue between 4.5 (i1) and 5.5 kg m^-3 (i3). in 2018, dry biomass yields varied between 14.51 (i4) and 25.92 t ha^-1 (i1), stomatal conductance between 69.9 (i4) and 129.5 mmol m^-2 s^-1 (i1), chlorophyll contents between 39.7 spad (i4) and 43.9 spad (i1), canopy temperatures between 30.0 (i1) and 34.5 oc (i4), and wue between 4.2 (i1) and 4.9 kg m^-3 (i4). based on two-year averages, dry root yields varied between 8.15 (i4) and 13.27 t ha^-1 (i1), root/shoot ratios between 0.51(i1) and 0.57 % (i3-i4), seasonal water consumptions between 281(i4) and 598 mm (i1). water stress reduced biomass yield, root yield, stomatal conductance, and chlorophyll contents, and increased wue and root/shoot ratios. biomass yields decreased with increase in water stress, but this decrease was lower compared to the decrease in applied irrigation water quantities.

اثرات سطوح مختلف تنش آبی بر زیست‌توده، عملکرد ریشه و برخی پارامترهای فیزیولوژیکی سورگوم

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف تنش آبی بر عملکرد زیست توده، عملکرد ریشه، نسبت ریشه به ساقه، برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی، راندمان کاربرد آب (wue)، آب مصرفی فصلی، و تعیین نسبت کاهش عملکرد سورگوم سیلویی، این پژوهش در شرایط تنش آبی به مدت دو سال (18-2017) روی سورگوم انجام شد. آزمایش ها در قالب طرح بلوک های تصادفی اجراشد. چهار تیمار آبیاری مختلف به کار رفت از جمله i1: آبیاری کامل، i1 i2: 75% ، ; i3: 50٪ i1 ، وi1 i4: 25٪ . در سال 2017، بازده زیست توده خشک بین 14.11 (i4) و 26.02 تن در هکتار (i1)، هدایت روزنه ای بین 72.2 (i4) و 147.8 میلی مول در متر مربع درثانیه، محتوای کلروفیل بین 37 (i4) و 42.1 (i1)، دمای تاج پوشش بینoc 27.2 (i1) وoc 31.3) i4)، و wue بین 4.5 (i1) و 5.5 کیلوگرم در متر مکعب (i3)بود. در سال 2018، بازده زیست توده خشک بین 14.51 (i4) و 25.92 تن در هکتار (i1)، هدایت روزنه ای بین 69.9 (i4) و 129.5 میلی مول در متر مربع درثانیه( (i1، و محتوای کلروفیل بین 39.7 (i4) و 43.9 (i1)، دمای تاج پوشش بینoc 30.0 (i1) وoc 34.5 ((i4، و wue بین 4.2 (i1) و 4.9 کیلوگرم در مترمکعب (i4) متغیر بود. بر اساس میانگین دو ساله، عملکرد ریشه خشک بین 8.15 (i4) و 13.27 تن در هکتار (i1)، نسبت ریشه به ساقه بین %0.51 (i1) تا %0.57 (i3-i4) و مصرف آب فصلی بین 281 (i4) و 598 میلی متر (i1) متغیر بود. تنش آب باعث کاهش عملکرد زیست توده، عملکرد ریشه، رسانایی روزنه ای، و محتوای کلروفیل شد و نسبت wue و ریشه به ساقه را افزایش داد. عملکرد زیست­ توده با افزایش تنش آبی کاهش یافت، اما این کاهش در مقایسه با کاهش مقدار آب آبیاری داده شده کمتر بود.