effect of coating agents of silver nanoparticles on their accumulation in and growth of radish (raphanus sativus )

The widespread use of silver nanoparticles (agnps) in various industries has raised concerns about the fate of these materials. therefore, the present study aimed to assess the effects of coating agents of ag particles in soil and how they interact with plants as the first step in the human food chain. radish (raphanus sativus) was exposed to silver nitrate (agno3) as well as agnps with different coatings: citrate (agnps-cit), polyethyleneimine (agnps-pei), and polyvinylpyrrolidone (agnps-pvp) at different concentrations. the effect of concentration (5, 25, 125 mg kg-1 soil) and the type of coatings on the dry weight of radish were compared with the control. the results revealed that the type of treatments affected dry weight of radish and, among all treatments, agno3 had the highest weight loss, in which shoot dry weight decreased by 51%. total silver measurement in radish root, tuber, and shoot indicated that the accumulation of agnps was influenced by the type and concentration of the coating. the agnps with positive charge coating (pei) had a higher transfer ratio than other treatments. the findings indicated that radish had the ability to store silver in its root, tuber, and shoots in large amounts, thus having the potential to act as a source of silver contamination for humans.

اثرات عوامل پوشش سطح نانوذرات نقره بر تجمع آنها و رشد گیاه تربچه

استفاده گسترده از نانوذرات نقره در صنایع مختلف باعث بروز نگرانی های بسیاری در مورد سرنوشت این مواد شده است. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات پوشش های سطح نانوذرات نقره در خاک و چگونگی برهمکنش آنها با گیاهان به عنوان اولین مرحله از زنجیره غذایی انسان انجام شد. گیاه تربچه(raphanus sativus) در معرض نیترات نقره و نانوذرات نقره با سه نوع پوشش سیترات، پلی اتیلن ایمین و پلی وینیل پیرولیدون در غلظت های مختلف قرار گرفت. اثر غلظت (5، 25 و 125 میلی گرم بر کیلوگرم خاک) و نوع پوشش سطح بر وزن خشک با مقدار کنترل مقایسه شد. نتایج نشان داد که نوع تیمار بر وزن خشک اثر معنی داری نشان داده و در بین تیمار ها نیترات نقره با 51 درصد کاهش بیشترین کاهش وزن خشک برگ را نشان داد. مقدار کل نقره در ریشه، غده و برگ تربچه نشان داد که تجمع نانوذرات نقره تحت تاثیر پوشش و غلظت است. نانوذرات با بار مثبت (پلی اتیلن ایمین) بیشترین میزان انتقال را نسبت به تیمارهای دیگر نشان داد. در نهایت یافته های مطالعه حاضر نشان داد که تربچه توانایی ذخیره نقره در ریشه، غده و برگ ها در مقدار بالا را دارد بنابراین این گیاه پتانسیل دارد تا به عنوان یک منبع آلودگی نقره برای انسان تلقی شود.