differential accumulation patterns of seed proteins in salt-tolerant and salt-sensitive rice lines under varying salinity levels

Salt-induced changes in the accumulation pattern of seed proteins were studied in salt-sensitive (mi-48) and tolerant (csr-10) rice lines. an increase in seed protein content was observed with progress in seed development from 4 to 12 days after flowering (daf) and up to maturity at each salinity level (4, 7, and 10 ds m^-1). however, a 10-21, and 14-30% reduction in seed protein was noted when compared at a given developmental stage at all the salinity levels in ‘csr-10’ and ‘mi-48,’ respectively. among the four seed protein fractions, the proportion of glutelins revealed an increase (5-9%) in mature seeds of ‘csr-10’ with a decrease (11-13%) in ‘mi-48’ under increasing salinity levels. prolamins exhibited a reverse trend in both lines. albumins and globulins revealed a decreased proportion in ’csr-10’ but an increase in ’mi-48’ only at 10 ds m^-1 at a given developmental stage. in ‘csr-10’, the accumulation pattern of the glutelin [molecular weight (mr.) 36-40.5 and 19-21.5 kda] and prolamin (13 kda) polypeptides was seen similar at the control, 4, and 7 ds m^-1 except for the higher concentration of these at later two. at 10 dsm^-1, a contradictory pattern of accumulation of these polypeptides was observed. in ‘mi-48’, a completely different trend (earlier and faster accumulation) of the above-mentioned polypeptides was seen at 4 and 7 ds m^-1 in comparison to the control from early stages. prolamin polypeptide (13 kda) showed a continuous decrease in its concentration at all the salinity levels; more pronounced at 10 dsm^-1. therefore, both lines revealed a different mechanism in response to a given salinity condition.

الگوی انباشت افتراقی پروتئین دانه در لاین های برنج متحمل و حساس به شوری در سطوح مختلف شوری

در این پژوهش، تغییرات ناشی از شوری درالگوی انباشت پروتئین دردانه لاین­های برنج حساس به شوری(mi-48) و متحمل به شوری(csr-10) بررسی شد. با پیشرفت مراحل تکامل رشد دانه از 4 روز تا 12 روز بعد از گلدهی (daf) و تا مرحله رسیدن کامل، در هر سطح شوری (که شامل 4، 7 ، و 10 دسی زیمنس بر­متر بود)، درپروتئین دانه افزایش مشاهده شد. با این وجود، درهرمرحله تکامل رشد و در همه سطوح شوری، پروتئین دانه کاهشی برابر 21-10% و30-14% به ترتیب برای (csr-10) و(mi-48) نشان داد. همراه با افزایش سطح شوری، در میان 4 دسته پروتئین دانه، مقدار glutelins در دانه های کاملا رسیده برنج، افزایشی برابر 9-5 % در (csr-10) و کاهشی برابر 13-11% در (mi-48) داشت. مقدار prolamins در هر دو لاین روندی برعکس نشان داد. در هر مرحله رشد تکاملی، آلبومین ها و گلوبولین­ها در (csr-10) کاهش و در (mi-48) افزایش فقط در سطح شوری 10دسی زیمنس بر­متر داشتند. در لاین (csr-10) الگوی انباشت glutelins ( وزن ملکولی با نماد mr برابر 36-40.5 kda و 19-21.5 kda ) و prolamin (13 kda) پلی پپتید در تیمار شاهد، 4، و 7 دسی زیمنس بر متر مشابه بود، به استثنای غلظت بالاتر دو مورد اخیر. در شوری 10دسی زیمنس بر­متر ، الگوی انباشت این پلی پپتید­ها متناقض بود. در (mi-48) روندی کاملا متفاوت( انباشتی زودتر و سریعتر) از پلی­پپتیدهای پیشگفته در سطوح شوری 4 و 7 دسی زیمنس بر­متر در مقایسه با تیمار شاهد در مراحل اولیه مشاهده شد. غلظت پلی پپتید prolamin (13 kda) کاهشی پیوسته در همه سطوح شوری نشان داد و کاهش آن در 10دسی زیمنس بر­متر شدیدتر بود. بنا بر­این نتایج، در واکنش به یک شرایط شوری معین، این دو لاین برنج سازوکار متفاوتی آشکار ساختند.