metabolic and enzymatic responses of calendula officinalis l. to foliar application of spermidine, citric acid and proline under drought stress in a post harvest condition

The first experiment was performed to study the effect of foliar application of spermidine, citric acid and proline (0, 50 and 100 mg l^-1) on some metabolites and enzymatic activities of calendula officinalis l. under drought stress (no stress: control, 25, 50, and 75% field capacity). the second experiment was performed to study the effect of foliar application of spermidine, citric acid and proline (0, 50 and 100 mg l^-1) on the post-harvest shelf life of flowers (beginning of the experiment, 5, and 10 days post-harvest). the experiments were factorial in a completely randomized design with 3 replications. all treatments had a significant effect on the measured variables. in the first experiment, fc 25% reduced all traits, fc 75% increased carotenoid, carbohydrate, phenol, flavonoid, protein, peroxidase (pod) and superoxide dismutase (sod) activities. the highest vitamin c was observed in the control fc. also, foliar application of 100 mg l^-1 proline, increased carotenoid, carbohydrate and phenol, 50 mg l^-1 proline increased protein content. also, 100 mg l^-1 of spermidine increased flavonoid and 100 mg l^-1 of citric acid increased vitamin c, sod and pod activities. in the second experiment, all evaluated traits were reduced ten days after harvest, the highest post-harvest life was for 100 mg l^-1 of citric acid (9.7 days) and the lowest was for the control (5.3 days). the study results showed that application of 100 mg l^-1 spermidine, citric acid and proline with fc 75% improved biochemical properties, nutritional traits, and post-harvest life of pot marigold.

پاسخ‌های متابولیکی و آنزیمی گیاه همیشه‌بهار(Calendula officinalis L.) به محلول‌پاشی اسپرمیدین، اسید سیتریک و پرولین، تحت تنش خشکی پس از برداشت

این تحقیق در قالب دو آزمایش انجام گرفته است. آزمایش اول به منظور بررسی اثر محلول‌پاشی، اسپرمیدین، اسید ‌سیتریک و پرولین (صفر، mg/L 50 و 100) بر متابولیت‌ها و فعالیت‌های آنزیمی گیاه همیشه‌بهار (Calendula officinalis L.) تحت تنش خشکی (بدون تنش(شاهد)، 25، 50 و 75 درصد ظرفیت زراعی) و آزمایش دوم به منظور اثر محلول‌پاشی اسپرمیدین، اسید سیتریک و پرولین (صفر،mg/L 50 و 100) بر ارزش تغذیه‌ای و عمر پس از برداشت گل‌ها (شروع آزمایش، 5 و 10 روز)، انجام شد. هر دو آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. نتایج حاصل از این آزمایشات نشان داد، تمام تیمارها بر متغییرهای اندازه‌گیری شده اثر معنی‌دار داشتند. در آزمایش اول، تنش 25% ظرفیت زراعی، کلیه صفات به جز فعالیت آنزیم پلی‌فنل اکسیداز را کاهش داد، اما تنش 75% ظرفیت زراعی، موجب افزایش کارتنوئید، کربوهیدرات کل، فنل، فلاونوئید، پروتئین، فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز شد. بالاترین ویتامین ث در بین سطوح خشکی در شاهد مشاهده شد. همچنین محلول‌پاشی گل‌ها با پرولین mg/L 100، میزان کارتنوئید، کربوهیدرات و فنل و پرولین mg/L 50، میزان پروتئین را افزایش داد. اسپرمیدین mg/L 100، میزان فلاونوئید و اسید ‌سیتریک mg/L 100، میزان ویتامین ث، فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز را افزایش داد. در آزمایش دوم، تمام صفات مورد ارزیابی، پس از ده روز از برداشت، کاهش یافتند، بیشترین عمر پس از برداشت در تیمار اسید‌ سیتریک mg/L 100 (7/9 روز) و کمترین در تیمار شاهد (3/5روز) بود. نتایج این تحقیق نشان داد، کاربرد اسپرمیدین، اسید ‌سیتریک و پرولین با غلظت mg/L 100 به همراه سطح آبیاری 75% ظرفیت زراعی موجب بهبود ویژگی‌های بیوشیمیایی و صفات تغذیه‌ای و عمر پس از برداشت همیشه‌بهار شد.