use of biological pest control among rice farmers in simorgh county of mazandaran province: assessing behavior change for promoting adoption

Continuous biological control (bc) of pests can reduce unnecessary pesticide applications in rice production, thus promoting occupational safety and health in farming. in this study, the transtheoretical model (ttm) of behavior change was examined for its applicability in explaining adoption and maintenance of bc use among 344 rice farmers of simorgh county, mazandaran province in northern iran, to better understand how farmers change their pest management behavior for incorporating bc. the stages of behavior change in bc use were assessed according to the ttm model, i.e. pre-contemplation (pc), contemplation (c), preparation (pr), action (a), and maintenance (m), in the management of rice stem borer [chilo suppressalis (walker)]. almost three quarters (75.1%) of the farmers were in pre-action stages (43.1% in pc stage, 16.3% in c stage, and 15.7% in pr stage), 15.1% were changing their behavior (a stage), and while few farmers (9.8%) reported continuous use of bc agents for more than two cropping seasons (m stage). farmers in the early stages of ttm model showed lower education levels, higher income, lower self-consumption of rice, higher grain yields, higher damage by rice stem borer, and lower knowledge levels about natural enemies than those who were in the later stages of change. moreover, self-efficacy in bc use and perceived advantages of bc use increased through the stages of change, whereas the perceived disadvantages of bc use decreased. this is the first report supporting the appropriateness of the ttm in explaining farmers’ behavior change in bc use, which provides novel evidence on farmers’ adoption process of bc. extension measures should focus on usual obstacles related to bc use, such as perceived advantages and disadvantages of bc as well as self-efficacy in bc use, targeting to match the stage of change with various intervention strategies.

استفاده از مبارزه بیولوژیکی آفات در بین برنجکاران شهرستان سیمرغ استان مازندران: ارزیابی تغییر رفتار برای ارتقاء پذیرش

استفاده مداوم از مبارزه بیولوژیکی (BC) آفات می تواند استفاده غیرضروری از آفت کش ها در تولید برنج را کاهش داده و در نتیجه ایمنی و سلامتی شغلی در کشاورزی را ارتقا بخشد. در این مطالعه، کاربرد مدل فرانظریه ای (TTM) تغییر رفتار در تبیین پذیرش و حفظ استفاده از مبارزه بیولوژیک در بین 344 نفر از کشاورزان برنجکار شهرستان سیمرغ، استان مازندران در شمال ایران، برای درک بهتر اینکه چگونه کشاورزان رفتار مدیریت آفت را برای کاربرد مبارزه بیولوژیک تغییر می دهند، مورد بررسی قرار گرفت. مراحل تغییر رفتار در استفاده از مبارزه بیولوژیک طبق TTM [یعنی پیش اندیشه (PC) ، اندیشه (C) ، آمادگی (PR) ، عمل (A) و نگهداری (M)] در مدیریت آفت ساقه خوار برنج [Chilo suppressalis (Walker)] ارزیابی شد. تقریباً سه چهارم کشاورزان (1/75 درصد) در مراحل قبل از عمل (1/43 درصد در مرحله پیش اندیشه، 3/16 درصد در مرحله اندیشه و 7/15 درصد در مرحله آمادگی) بودند، 1/15 درصد در حال تغییر رفتار خود بودند (در مرحله عمل)، در حالی که معدودی از کشاورزان (9/9 درصد) بیان کدرند که در حال استفاده مداوم از مبارزه بیولوژیک برای بیش از دو فصل زراعی (مرحله نگه داری) هستند. کشاورزان مراحل اولیه TTM در مقایسه با کشاورزان مراحل بعدی تغییر، دارای میزان تحصیلات پایین تر، درآمد بالاتر، خود مصرفی کمتر برنج، عملکرد بالاتر، زیان بیشتر از آفت ساقه خوار برنج، سطح دانش پایین تر نسبت به دشمنان طبیعی آفات بودند. علاوه بر این، خودکارآمدی در کاربرد مبارزه بیولوژیک و مزایای درک شده از کاربرد آن از طریق مراحل تغییر افزایش یافته، در حالی که معایب درک شده از کاربرد مبارزه بیولوژیک کاهش یافته است. این نخستین گزارشی است که مناسب بودن TTM در توضیح تغییر رفتار کشاورزان در کاربرد مبارزه بیولوژیک، که شواهد جدیدی در مورد روند پذیرش آن را ارائه می دهد، پشتیبانی می کند. اقدامات ترویجی باید بر روی موانع مرسوم مربوط به کاربرد مبارزه بیولوژیک، از جمله مزایا و معایب درک شده از کاربرد مبارزه بیولوژیک و همچنین خودکارآمدی در استفاده مبارزه بیولوژیک با هدف هماهنگی با مراحل تغییر با ارائه راهبردهای مداخله گری متنوع، متمرکز شود.