effects of selenium nanoparticles supplemented feed on biochemical indices, growth and survival of yellow-tail seabream (acanthopagrus latus)

The aim of this study was to evaluate the effects of feed supplemented with different levels of selenium nanoparticles (sen) on growth, survival, and biochemical indices of acanthopagrus latus. yellow- tail seabream fish with a mean weight of 52±3 gwasfed with four experimental diets containing 0, 0.5, 1, and 2 mg kg^-1 sen for 8 weeks. at the end of the experiment, the fish fed 0.5 mg kg^-1 sen showed a significant improvement of weight gain compared to the control (p< 0.05). specific growth rate, feed conversion ratio, and survival were not significantly different between treatments (p> 0.05). the lowest activity of alkaline phosphatase, alanine amino transferase, creatinine phosphokinase and cholesterol were observed in 0.5 mg kg^-1 sen treatment, which was significantly lower than the control (p< 0.05). although aspartate amino transferase, lactate dehydrogenase, triglyceride and creatinine were not significantly different among experimental treatments (p> 0.05), total protein and albumin levels were significantly increased in the 1 and 2 mg kg-1 sen treatments compared to the control group. the highest level of globulin was observed in the 2 mg kg^-1 sen treatment. according to the results, the addition of 0.5 mg kg^-1 sen to fish feed could improve growth and biochemical parameters.

اثرات غذای مکمل با نانو ذرات سلنیوم بر شاخص های بیوشیمیایی ، رشد و بازماندگی ماهی شانک زرد باله (Acanthopagrus latus)

هدف از این مطالعه بررسی اثرات غذای مکمل با مقادیر مختلف نانو ذرات سلنیوم بر رشد ، بازماندگی و شاخص های بیوشیمیایی Acanthopagrus latus بود. ماهی شانک زرد باله با میانگین وزن 3 ± 52 گرم با چهار جیره غذایی حاوی 0 ، 0.5 ، 1 و 2 میلی گرم در کیلوگرم نانوذرات سلنیوم به مدت 8 هفته تغذیه شدند. در پایان آزمایش ، ماهیانی که با نانوذرات سلنیوم 0.5 میلی گرم در کیلوگرم تغذیه کردند ، افزایش قابل توجهی در وزن نسبت به شاهد نشان دادند (P<0/05). نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و بازماندگی تفاوت معنی داری بین تیمارها نداشت (P>0/05). کمترین فعالیت آلکالین فسفاتاز ، آلانین آمینو ترانسفراز ، کراتینین فسفوکیناز و کلسترول در تیمار نانوذرات سلنیوم 5/0 میلی گرم بر کیلوگرم مشاهده شد که به طور معنی داری کمتر از شاهد بود (P<0/05). اگرچه آسپارتات آمینو ترانسفراز ، لاکتات دهیدروژناز ، تری گلیسیرید و کراتینین تفاوت معنی داری نداشتند (P>0/05). سطح کل پروتئین و آلبومین در تیمارهای نانوذرات سلنیوم 1 و 2 میلی گرم در کیلوگرم در مقایسه با گروه کنترل به طور قابل توجهی افزایش یافت. بالاترین سطح گلوبولین در تیمار نانوذرات سلنیوم 2 میلی گرم بر کیلوگرم مشاهده شد. طبق نتایج ، افزودن نانو ذرات سلنیوم به میزان 0.5 میلی گرم در کیلوگرم به خوراک ماهی می تواند رشد و پارامترهای بیوشیمیایی را بهبود بخشد.