evaluation of genetic diversity of rapeseed (brassica napus l.) cultivars using srap markers

Rapeseed is cultivated as a valuable oilseed plant throughout the world. the rapeseed oil contains significant amounts of unsaturated fatty acids. a total number of twenty-five cultivars of (winter/spring) rapeseed were grown in greenhouse conditions. in order to investigate genetic diversity, genomic dna was extracted from the leaves and polymerase chain reaction was performed using 12 pairs of srap primers. based on the results, 96 polymorphic bands were detected, in which the em10-me10 primer pairs with 14 bands and the em1-me14 and em10-me1 primer pairs with 4 bands had produced the maximum and minimum number of polymorphic bands, respectively. the polymorphic information content (pic) index varied from 0.25 to 0.499 and the genetic diversity based on nei's index was 0.18 to 0.33. the cluster analysis using upgma method, with 95% accuracy of the grouping, was introduced as more appropriate than the other clustering methods. this method divided the studied cultivars into five distinct groups. the most genetic distance was recorded between hydromel and elvis, zarfam, artist and okapi cultivars, and the lowest was shown between artist and okapi cultivars. based on the results of principal coordinate analysis, the first and second components explained 83.66% of the variation, which represents the improper distribution of the srap markers on the whole genome. overall, this study demonstrated high genetic diversity among cultivated rapeseed cultivars, which may be attributed to their high genetic background and environmental effects.

ارزیابی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ‌های کلزا (Brassica napus L.) با استفاده از نشانگرهای مولکولی SRAP

کلزا به عنوان گیاه روغنی با ارزش در سراسر دنیا مورد توجه می باشد. روغن کلزا داراری میزان قابل توجهی از اسیدهای چرب غیر اشباع می باشد. تعداد ۲۵ ژنوتیپ کلزا (بهاره زمستانه) در شرایط گلخانه کشت گردید. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی، DNA ژنومی از برگ استخراج و واکنش زنجیره ای پلیمراز با استفاده از ۱۲ جفت اغازگر SRAP انجام گردید. بر اساس نتایج تعداد ۹۶ باند چند شکل به دست آمد، که جفت آغازگر EM10ME10 با تعداد چهارده باند و جفت آغازگرهای EM1ME14 و EM10Me1 با تعداد چهار باند به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد باند چند شکل را ایجاد کردند. محتوای اطلاعات چندشکل) (PIC بین ۲5/۰ تا ۴۹۹/۰ و میزان تنوع ژنی بر اساس شاخص نی از 18/۰ تا 33/۰ متغییر بود. تجزیه خوشه ای به روش UPGMA با و با انجام صحت گروه بندی در حدود ۹۵ درصد معنی داری، مناسب تر از دیگر روش های تجزیه خوشه ای است. تجزیه خوشه ای بر اساس روش جاکارد ژنوتیپ های تحت مطالعه را در پنج گروه مجزا قرار داد. بیشترین فاصله ژنتیکی بین ارقام هیدرومل و الویس و زرفام و کمترین فاصله بین ارقام آرتیست و اکاپی مشاهده گردید. تجزیه به مختصات اصلی نشان می دهد که مولفه اول و دوم ۶۶/۸۳ درصد از تنوع به دست امده را توجیه می کنند که خود نشان دهندهء توزیع مناسب نشانگرهای SRAP در کل ژنوم می باشد. به طور کلی، این مطالعه تنوع ژنتیکی بالایی را ارقام زراعی کلزا نشان داد که می تواند به زمینه ژنتیکی بالای آنها و اثرات محیطی مربوط می باشد.