Forage Yield and Quality Evaluation in Intercropping of Kochia, Sesbania and Guar Under Saline Irrigation

Salinity is one of the most important factors limiting plants growth and production in irrigated agriculture. the natural potential of salt tolerant plants like kochia could be exploited through legume-containing intercropping systems as an effective strategy in mitigating the increasing salinity crisis.this experiment used split plots based on a randomized complete block design with three replications, in 2016 and 2017, at the iranian national salinity research center, yazd, iran. water salinity was considered as the main factor (ec= 4, 9, and 14 ds m^-1) and the cropping system was considered as subfactor with seven levels including sole cropping of kochia (kochia scoparia), sesbania (sesbania aculeate), and guar (cyamopsiste tragonoliba) and their possible dual and triple intercropping systems. the highest absorbed light was observed in triple intercropping and the total forage yield in triple intercropping was increased by 5% and 4.1% at 4 and 9 ds m^-1 salinity, respectively, compared to that in kochia sole cropping, while it decreased by 1.5% at 14 ds m^-1.the land equivalent ratio (ler) values ranged from 0.99 to 1.33. the total crude protein yield in triple intercropping was increased by 55.8 to 66.3% as compared to kochia sole cropping. the ndf (neutral detergent fiber) and adf (acid detergent fiber) were decreased by 7 to 22% in various intercropping systems. considering increased forage quantity and quality, mainly through decreasing ndf and increasing dry matter intake (dmi) levels, cultivation of kochia within triple intercropping systems can be recommended instead of kochia sole cropping.

ارزیابی عملکرد و کیفیت علوفه کوشیا، سسبانیا و گوار تحت شرایط شوری آب آبیاری

شوری یکی از مهم‌ترین فاکتورهای محدود کننده رشد و عملکرد در کشاورزی فاریاب است. پتانسیل طبیعی گیاه متحمل به شوری کوشیا در کنار لگوم‌ها در کشت مخلوط می‌تواند به عنوان استراتژی مناسب در کاهش بحران شوری که در حال افزایش است، مورد استفاده قرار گیرد. این آزمایش به صورت اسپلت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و در سال‌های 1395 و 1396 در مزرعه تحقیقاتی مرکز ملی تحقیقات شوری ایران یزد، انجام شد. شوری به عنوان عامل اصلی (آبیاری با آب دارای هدایت الکتریکی 4، 9 و 14 دسی‌زیمنس‌بر‌متر) و سامانه‌های کشت به عنوان عامل فرعی و در هفت سطح شامل سه تیمار کشت خالص کوشیا، سسبانیا و گوار و کشت‌های مخلوط دو و سه گونه‌ای آنها در نظر گرفته شد. کل عملکرد علوفه در کشت مخلوط سه گونه نسبت به تک‌کشتی کوشیا در سطح شوری 4 و 9 دسی‌زیمنس‌بر‌متر به ترتیب 5 و 1/4 درصد افزایش معنی‌دار و در شوری 14 دسی‌زیمنس‌بر‌متر 5/1 درصد کاهش غیرمعنی‌داری داشت. نسبت برابری زمین(LER) بین 99/0 تا 33/1 بود. عملکرد پروتئین خام کل در مخلوط سه گونه نسبت به تک‌کشتی کوشیا 8/55 تا 3/66 درصد افزایش نشان داد. فیبر شوینده خنثی (NDF) و فیبر شوینده اسیدی (ADF) در سیستم‌های کشت مخلوط 7 تا 22 درصد کاهش یافت. با توجه به افزایش کمی و کیفی علوفه که از طریق کاهش میزان NDF و افزایش DMI حاصل شد، می‌توان کشت مخلوط سه گونه را بجای تک‌کشتی کوشیا توصیه نمود.