effect of agricultural sustainability on food security of rural households in iran

Population growth and loss of environmental capacities for food production have rendered the realization of food security a more complicated task as compared to the previous decades. to cope with this crisis, sustainable agricultural development can play a remarkable role in improving food security. the present study aimed to explore the spatial effects of agricultural sustainability on food security of rural households in 30 provinces of iran over the period of 2006-2016. for this purpose,first, the overall level of agricultural sustainability using a composite sustainable agriculture index (i_csa) and weighting indicators were calculated based on analytic hierarchy process (ahp) method. the aggregate household food security index (ahfsi) was used to determine the food security of households in rural areas. also, the effectiveness of agricultural sustainability on food security of rural families, as well as other effective factors, was examined using the mixed spatial autoregressive (sar) model with panel data.results show that the spatial spillovers of the agricultural sustainability influence food security positively and significantly. in fact, 1% increase in the agricultural sustainability index of a certain province directly improves food security of the same province by 0.043%, while its food security is indirectly enhanced by 0.0131% with 1% increase in the agricultural sustainability index of other provinces. it is imperative for policymakers of the agricultural sector to invest in production infrastructure of different provinces in iran and focus on enhancing sustainable production as a prerequisite for the establishment of sustainable food security.

تأثیر پایداری کشاورزی بر امنیت غذایی خانوارهای روستایی در ایران

با توجه به رشد جمعیت و کاهش ظرفیت های زیست محیطی طبیعت برای تولید مواد غذایی، امروزه دستیابی به امنیت غذایی بسیار دشوارتر از دهه های پیش است. برای رفع این بحران، توسعه کشاورزی پایدار در بهبود امنیت غذایی نقش بسزایی خواهد داشت. هدف این مطالعه بررسی اثرات فضایی پایداری کشاورزی بر امنیت غذایی خانوارهای روستایی در 30 استان ایران طی دوره زمانی2006 تا 2016 است. بدین منظور ابتدا سطح کلی پایداری کشاورزی با استفاده از یک شاخص ترکیبی پایدار کشاورزی(ICSA) و وزن دهی سنجه ها بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) محاسبه گردید. از شاخص کلی امنیت غذایی خانوار (AHFSI) برای تعیین وضعیت امنیت غذایی خانوارهای روستایی استفاده شد و میزان اثر گذاری پایداری کشاورزی بر امنیت غذایی خانوارهای روستایی در کنار سایر عوامل موثر، با استفاده از مدل خودرگرسیونی فضایی( SAR) با داده های پنلی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد اثرات سرریزهای فضایی پایداری کشاورزی بر شاخص امنیت غذایی مثبت و معنی داری است: یک درصد افزایش در شاخص پایداری کشاورزی هر استان، باعث 0.043 درصد افزایش امنیت غذایی در همان استان به طور مستقیم می شود و یک درصد افزایش در شاخص پایداری کشاورزی در سایر استان ها ، باعث افزایش0.0131 درصد شاخص امنیت غذایی به طور غیر مستقیم می شود. از اینرو، با توجه یه تأثیر مثبت پایداری کشاورزی بر امنیت غذایی لازم است متولیان،بخش کشاورزی با سرمایه گذاری بر روی زیرساخت های تولید در استان های مختلف ایران اقدامات خود را به سمت افزایش تولید پایدار که مقدمه ای برای استقرار امنیت غذایی پایدار است، پیش ببرند.