sustainability analysis of family farming system in kermanshah province: using dpsir framework

This study aimed to address analysis and zoning of sustainability of family farming system in kermanshah province. to achieve this objective, two steps were taken: (1) identification of a comprehensive framework to measure the sustainability of family farming system, and (2) evaluation criteria and sub-criterion weight for the proposed framework by conducting fuzzy analytical hierarchy process (fahp). in this regard, firstly, 12 agrarian experts who had theoretical and practical experiences were selected by purposed sampling for fahp. secondly, descriptive cross- sectional survey was carried out on family farming system. results of fahp revealed that management, capitals, vulnerabilities, and stresses were of utmost importance in a context of sustainability of family farming system, respectively. according to the findings, eslamabad-e gharb and harsin with scores of 72.91 and 58.76 have high sustainability. in contrast, qasr-e shirin (20.92) showed high unsustainability. furthermore, sarpol-e zahab, kermanshah, and javanroud with values of, respectively, 57.95, 57.37, and 52.92 lie in the middle of the spectrum.

تحلیل پایداری نظام بهره برداری خانوادگی در استان کرمانشاه: با استفاده از چارچوب DPSIR

در مطالعه حاضر سعی شد به بررسی و پهنه بندی نظام بهره برداری خانوادگی در استان کرمانشاه از لحاظ پایداری پرداخته شود. به منظور دستیابی به این هدف، دو گام طراحی شد. در مرحله ابتدایی به شناسایی چارچوبی جامع در خصوص سنجش پایداری در نظام های بهره برداری خانوادگی پرداخته شد. سپس با استفاده از روش فازی به ارزیابی معیارها و زیر معیارهای شناسایی شده در چارچوب اقدام شد. در این راستا، 12 نفر از متخصصان نظام های بهره برداری که دارای تجربه عملی و میدانی در حوزه نظام های بهره برداری بودند، شناسایی شدند. در مرحله بعدی با استفاده از روش توصیفی پیمایشی به بررسی پایداری نظام مورد مطالعه پرداخته شد. نتایج نشان داد به ترتیب: مدیریت، سرمایه ها، آسیب پذیری و استرس بیشترین اهمیت را در پایداری نظام های بهره برداری از زمین دارا می باشند. همچنین بر اساس یافته ها، اسلام آباد غرب و هرسین به ترتیب با مقادیر 72.91 و58.76 دارای بالاترین میزان پایداری بودند. این در حالی بود که قصر شیرین بیشترین ناپایداری (20.92) را به خود اختصاص داد. در این میان، سرپل ذهاب(57.95)، کرمانشاه (57.67) جوانرود(52.92) در حد واسط طیف بودند و در وضعیت نیمه پایدار به سر می بردند.