detection of molecular and phytochemical variations in tamilnadu landraces of gymnema sylvestre genotype: an important anti-diabetic plant

Gymnema sylvestre, a potential antidiabetic medicinal plant, is used in many herbal drug formulations. the medicinal properties have been credited to the presence of gymnemic acid, which is effective in controlling blood glucose and lipid levels in the body. molecular and biochemical variations of seven populations of g. sylvestre were investigated using dna markers and phytochemical fingerprints of gymnemic acid content. results obtained through these techniques were used in a comparative analysis and revealed a correlation between genetic variations and biochemical content analysis. thirteen primers were used for rapdpcr analysis revealing 112 bands, of which 62 were found to be polymorphic. the percentage of polymorphic bands detected ranged from 11.1 to 84.6% with an average of 54.2%. the average number of amplified bands per primer was 8.62 while the mean number of polymorphic bands per primer was 5.42. a dendrogram of the genetic similarities among the populations was constructed using the genetic distance coefficients and the seven accessions were clustered into four major groups. the total gymnemic acid content level varied significantly among these groups from 3.84 to 7.12 mg g1 dw. a principle coordinate analysis confirmed the results of clustering. maximum yield of gymnemic acid content (7.12 mg g1 dw) was recorded with l7 accession. results suggest that there might be a positive correlation between genetic makeup and gymnemic acid content; however, this has to be further investigated by using other molecular approaches.

تشخیص تغییرات ملکولی و فیتوشیمیایی در نژادهای بومی Tamilnadu از ژنوتیپ Gymnema sylvestre : یک گیاه مهم ضد دیابتی

Gymnema sylvestre گیاهی است با پتانسیل دارویی ضد دیابت که در بسیاری از نسخه های گیاه دارویی استفاده می شود. خواص دارویی آن به حضور اسید ژیمنمیک (gymnemic acid) نسبت داده می شود که در کنترل گلوکز خون و سطح چربی بدن موثراست. در این پژوهش، تغییرات ملکولی و بیوشیمیایی در 7 جمعیت G. sylvestre با استفاده از نشانگر DNA و اثرانگشت فیتوشیمیایی محتوای اسید ژیمنمیک بررسی شد. نتایج به دست آمده از این روش در یک تحلیل مقایسه ای استفاده شد و آشکارساخت که بین تغییرات ژنتیکی و تجزیه محتوای مواد بیوشیمیایی همبستگی وجود دارد. سیزده آغازگر برای تجزیه RAPDPCR استفاده شد و 112 باند اشکار شد که 62 تای آنها پلی مورفیک بود. درصد باندهای پلی مورفیک بین 1/11% تا 6/84% با میانگین 2/54% بود. میانگین تعداد باند های افزایش یافته (amplified) در هر آغازگر 62/8 بود در حالیکه میانگین تعداد باندهای پلی مورفیک در هر اغازگر 42/5 بود. در ادامه، یک دندروگرام (dendrogram) از تشابهات ژنتیکی با استفاده از ضرایب فواصل ژنتیکی ساخته شد و 7 نمونه ثبت شده در 4 گروه اصلی دسته بندی شد. در میان این گروه ها، کل محتوای اسید ژیمنمیک بین mg/g DW 84/3 تا mg/g DW 12/7 تغییرات زیاد ومعناداری میکرد. تجزیه و تحلیل مختصات اصلی نتایج دسته بندی مزبور را تایید کرد. حد بیشینه محتوای اسید ژیمنمیک (mg/g DW 12/7 ) به نمونه ثبت شده L7 تعلق داشت. نتایج حاکی از آن است که بین ساختار ژنتیکی و محتوای اسید ژیمنمیک احتمالا یک همبستگی مثبت وجود دارد، با این همه، این مطلب باید با استفاده از دیگر روش های ملکولی بیشتر بررسی شود.