executive coherence in iranian pluralistic agricultural extension and advisory system

The performance of a pluralistic extension and advisory system is strongly influenced by the presence of multidisciplinary professional actors and their executive interactions for synergistic achievements in a balanced institutional framework. the specific purpose of this study was to explore the institutional boundary of iranian pluralistic extension system and the extent to which the multiple providers interact with each other in implementation of related programs. a sequential mixed methods research was developed. qualitative data were collected via semi-structured interviews, and were analyzed by theme analysis. quantitative data were gathered using a researcher-made questionnaire and were analyzed by social network analysis. according to the qualitative findings, multiple service providers were classified into 21 distinctive institutional categories. also, findings showed that the current executive network was not satisfactory in terms of institutional coherence, such that a few dominant providers were very influential in the center, while most of the others had little linkages and thus power at the margin of the extension network. such a highly centralized network is unsustainable and vulnerable from different viewpoints and cannot fulfill the tasks expected from extension system in iranian heterogeneous agriculture sector. in this regard, establishing a multi-sectoral institutional platform to focus on enhancing mutual coordination and combining collective actions is recommended as an important structural adjustment in the current extension system. to this end, facilitating roles of the public extension agency as the most influential actor of the existing extension network will be extremely significant.

انسجام اجرایی در نظام چندبخشی ترویج و خدمات مشاوره‌ای کشاورزی ایران

عملکرد یک نظام ترویج و خدمات مشاوره‌ایِ چندبخشی، تا حد بسیار زیادی از وجود کنشگران حرفه‌ای چندرشته‌ای و تعاملات اجرایی آن‌ها در راستای کسب دستاوردهای هم‌افزایانه در یک شبکه نهادیِ متعادل تأثیر می‌پذیرد. هدف مطالعه حاضر، شناسایی مرز نهادیِ نظام چندبخشیِ ترویج کشاورزی ایران و تبیین سطح تعاملات کنشگران چندگانه آن در حوزه اجرای برنامه‌های ترویجی بود. در این راستا، یک طرح تحقیق آمیخته به شیوه دنباله‌ای تدوین شد. داده‌های فاز کیفی از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختارمند گردآوری و به کمک روش تحلیل محتوای کیفی تجزیه و تحلیل شد. داده‌های فاز کمی نیز با استفاده از یک نسخه پرسشنامه محقق‌ـ‌‌ساخته جمع‌آوری و با تکنیک تحلیل شبکه‌های اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس یافته‌های کیفی، تدارک بینندگان چندگانه‌ خدمات ترویجی و مشاوره‌ای کشاورزی در 21 طبقه نهادیِ مجزا دسته‌بندی شدند. افزون بر این یافته‌های کمی حکایت از آن داشت که شبکه اجرایی ترویج، از منظر انسجام و تعاملات نهادی در وضعیت مطلوبی به سر نمی‌برد. چنان که تنها تعداد اندکی از تدارک بینندگان خدمات با برخورداری از نفوذ و قدرت اثرگذاری بسیار بالا در مرکز شبکه روابط اجرایی جای گرفته‌اند. حال آن که اکثر کنشگران، از تعامل و در نتیجه قدرت اثرگذاری اندکی برخوردار هستند و به عنوان گره‌هایی کم تأثیر، در حاشیه شبکه قرار دارند. چنین شبکه‌ای، تا حد بسیار زیادی ناپایدار و از دیدگاه‌های مختلف آسیب‌پذیر است و به نظر نمی‌رسد که بتواند کارکردهای مورد انتظار از نظام ترویج را در شرایط ناهمگونِ بخش کشاورزی ایران برآورده سازد. لذا پایه‌ریزی یک عرصه نهادی چندبخشی به منظور تمرکز بر تقویت همکاری‌های متقابل و یکپارچه‌سازی اقدامات جمعی کنشگران، به عنوان یک اصلاح ساختاری مهم در نظام فعلی ترویج کشاورزی پیشنهاد می‌گردد که در راستای دستیابی به این مهم، نقش تسهیلگرانه کارگزاری‌های ترویج دولتی بسیار حایز اهمیت خواهد بود.