controlling secondary somatic embryogenesis in persian oak (quercus brantii l.) using hormonal compounds and media

Using immature embryos that undergo somatic embryogenesis, we studied the effects of different hormonal compounds and media on controlling secondary somatic embryogenesis (sse) in persian oak (quercus brantii l.). to this end, we focused on the immature embryos that were subjected to several treatments including chilling (at 4 ℃) period and sh, ms, 2,4d, iba, bap, and glutamine concentrations in 5 separate sequential experiments. the results showed that, by extending chilling period to 8weeks, sse induction was reduced (68.75%). in different ms concentrations or ms containing pgrs, the lowest globular embryo (66%) and the secondary embryo induction (87.5%) were observed in embryos treated with ms+iba+ba. adding 0.75 mg l1 glutamine to ms resulted in a decrease in the secondary somatic embryogenesis (56.25%). among ms and sh media, 1/2 sh almost entirely controlled this phenomenon (6.25%). the highest maturation progression was obtained in the sh+glutamine treatment, which had the highest conversion to plantlet percentage (100%) and vigor index of plantlets (51.93) compared to the use of sh alone. we found that nutrient and pgr concentration were critical in embryo maturation and conversion percentage and stop the embryo induction cycle that plays a major role in secondary embryogenesis.

کنترل جنین زایی ثانویه در بلوط ایرانی (Quercus branti L.) تحت تأثیر ترکیبات هورمونی و محیط کشت

به منظور بررسی تأثیر محیط کشت‌ و ترکیب هورمونی بر کنترل جنین‌زایی ثانویه در بلوط ایرانی (Quercus branti L.) از جنین‌های زیگوتی نابالغ استفاده شد. بدین منظور، جنین‌های نابالغ در 5 آزمایش جداگانه متوالی در معرض تیمارهای مختلف شامل دوره های مختلف سرمادهی (4 درجه سانتی‌گراد)، محیط های کشت SH، MS، غلظت‌های مختلف هورمون‌های 2,4D، BAP، IBA و ویتامین گلوتامین قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش طول دوره سرمادهی به 8 هفته، القاء جنین زایی ثانویه کاهش یافت (75/68 درصد). در میان غلظت‌های مختلف MS یا MS حاوی تنظیم کننده رشد گیاهی، کمترین میزان جنین کروی (66 درصد) و القاء جنین‌زایی ثانویه (5/87 درصد) در تیمار MS+IBA+BA مشاهده شد. افزودن 75/0 میلی گرم در لیتر گلوتامین به محیط MS منجر به کاهش جنین‌زایی ثانویه شد (25/56 درصد). در میان محیط‌های کشت MS و SH، تیمار frac12; SH به طور کامل (25/6 درصد) این پدیده را کنترل کرد. بیشترین میزان بلوغ جنین و کنترل جنین زایی ثانویه در تیمار +SHگلوتامین به‌دست آمد که بالاترین تبدیل گیاهچه (100 درصد) و شاخص بنیه گیاهچه (93/51) را در مقایسه با کاربرد SH به تنهایی داشت. نتایج کلی نشان‌دهنده این موضوع است که غلظت مواد غذایی و تنظم‌کننده رشد در بلوغ جنین و تبدیل گیاهچه دارای اهمیت زیادی هستند و جنین‌زایی ثانویه را از طریق کنترل چرخه جنین‌زایی کنترل می‌کنند.