molecular phylogeny of aegilops l. and triticum l. species revealed by internal transcribed spacers of ribosomal genes

Phylogenetic analysis of triticum l. and aegilops l. species was performed using the nuclear ribosomal internal transcribed spacer (its) sequences. the full length of pcr products for its1 and its2 ranged from 650 bp to 700 bp, respectively. sequence divergences between species were estimated following aligning. the average g+c contents of the its regions was 60.8% for its2 and 61.5% for its1. the phylogenetic analyses were constructed using the neighborjoining (nj) method based on pairwise genetic distances. the resulting nj tree successfully separated triticum and aegilops species and displayed three clusters, einkorn wheats, polyploid wheats, and aegilops. our results confirmed that the a genome of bread wheat is more related to t. urartu than t. boeticum. in the case of the d genome, the affinity between ae. tauschii and bread wheat was greater than other d genomebearing species of aegilops (ae. crassa and ae. cylindrica). obtained results also revealed that ae. speltoides was separated from aegilops cluster and grouped with polyploid wheats. the close relationship between ae. speltoides and polyploid wheats indicates that the former is the most likely donor of the b genomes to wheats. the present study verified the potential of its regions in phylogenetic studies and strongly supported the evolution of cultivated wheats, which occurred through hybridization and polyploidization between triticum and aegilops species.

فیلوژنی مولکولی گونه‌های Aegilops L. و Triticum L. با استفاده از فاصله-اندازهای بین رونوشت‌های ژن‌های ریبوزومی

تحلیل فیلوژنی گونه های Triticum L. و Aegilops L. با استفاده از توالی های بین رونوشت های ژن های ریبوزومی هسته ای (ITS) انجام شد. طول کل محصولات PCR در ITS1 و ITS2 به ترتیب از 650 جفت باز تا 700 جفت باز متغیر بود. پس از هم ترازی، تنوع توالی ها بین گونه ها محاسبه شد. محتوای G+C نواحی ITS بین 8/60% در ITS2 تا 5/61% در ITS1 متغیر بود. تحلیل فیلوژنی با استفاده از روش نزدیک ترین همسایه (NJ) و بر مبنای فواصل ژنتیکی جفتی، انجام گرفت. نتایج درخت NJ به خوبی توانست گونه های دو جنس Triticum L. و Aegilops L. را از هم جدا کند و سه کلاستر ایجاد کرد، گندم های اینکورن، گندم های پلی پلوئید و آژیلوپس ها. نتایج ما نشان داد که ارتباط بین ژنوم A گندم نان و T. urartu نسبت به T. boeticum بیشتر است. در ارتباط با ژنوم D، نزدیکی بیشتری بین گندم نان و Ae. Tauschii نسبت به سایر گونه هایِ آژیلوپس حامل ژنوم D (Ae. crassa و Ae. cylindrica) مشاهده شد. نتایج به دست آمده همچنین نشان دادند که Ae. speltoides از سایر گونه های جنس آژیلوپس جدا بود و در کلاستر گندم های پلی پلوئید قرار گرفت. رابطه نزدیک بین Ae. speltoides و گندم های پلی پلوئید نشان داد که این گونه محتمل ترین دهنده ی ژنوم B به گونه های گندم می باشد. مطالعه حاضر، پتانسیل نواحی ITS را در مطالعات فیلوژنی تأیید کرد و قویاً تکامل گندم های زراعی را که از طریق هیبریداسیون و پلی پلوئیداسیون بین گونه های Triticum L و Aegilops L. اتفاق می افتد را تصدیق کرد.