biological control of fusarium dry rot of potato using some probiotic bacteria

In this study, the antagonistic activity of 1,000 bacterial isolates from different areas of iran and two isolates of pseudomonas fluorescens: cha0 and utpf5 were individually assayed against two isolates of fusarium solani and two isolates of f. oxysporum that cause potato dry rot in mashhad, iran. using in vitro dual culture plate technique, most of the tested isolates significantly reduced mycelia growth of fusarium spp. on pda after 7 days of incubation at 25oc, compared to the untreated control. thirty bacteria isolates with the most inhibition and p. fluorescens cha0 were selected for experiments on potato tubers. all isolates were tested on tuber of potato cultivar agria under in vivo conditions. there was no significant difference between rot diameter by p. fluorescens cha0 and the infected control, but other isolates reduced dry rot development after 21 days of incubation at 2527oc, as compared to the untreated control. however, three isolates, namely, vupf40, vupf44, and vupf506 that belong to the p. fluorescens species were the most effective. talcbased formulation of these three effective bacteria and p. fluorescens cha0 were assessed for their in situ efficacy against potato dry rot development, caused by f. solani fpo67, on treated tubers compared to the control. the formulation of these bacteria significantly decreased dry rot development, but only p. fluorescens vupf506, with 79.8% reduction of fungi development, and 18.57% prevalence, was the most effective in reduction of potato dry rot in natural conditions. based on these results, p. fluorescens vupf506 can be considered as a promising alternative to chemical fungicides.

کنترل بیولوژیک پوسیدگی خشک فوزاریومی سیب‌زمینی با استفاده از باکتری‌های پروبیوتیک

در این تحقیق، فعالیت آنتاگونیستی 1000 جدایه باکتریایی (جدا شده از مناطق مختلف ایران) و دو جدایه‌ی Pseudomonas fluorescens CHA0 و UTPf5 به طور جداگانه روی دو جدایه قارچ Fusarium solani وF. oxysporum، که عامل پوسیدگی خشک سیب‌زمینی در منطقه‌ی مشهد می‌باشند، مورد بررسی قرار گرفت. در آزمون هاله بازدارنده، اکثر جدایه‌ها به طور قابل توجهی باعث کاهش رشد میسلیومی جدایه‌های فوزاریوم روی محیط PDA بعد از 7 روز نگهداری در دمای Ċ25، در مقایسه با شاهد شدند.30 جدایه باکتریایی با بیشترین بازدارندگی به همراه باکتری P. fluorescens CHA0 برای آزمایش روی غده سیب‌زمینی انتخاب شدند. تمام باکتری‌ها روی غده‌های سیب‌زمینی رقم آگریا در شرایط آزمایشگاه بررسی شدند. اختلاف قابل توجهی بین قطر پوسیدگی در نمونه‌های تیمار شده باP. fluorescens CHA0 و کنترل منفی وجود نداشت، اما سایر جدایه‌ها باعث کاهش گسترش پوسیدگی خشک بعد از 21 روز نگهداری در دمای Ċ2725 ، در مقایسه با شاهد شدند. اگرچه 3 جدایه‌ی VUPf40، VUPf44 و VUPf506 که متعلق به گونه‌یP. fluorescens می‌باشند، بیشترین تاثیر را داشتند. فرمولاسیون ساخته شده‌ی پودر تالک این سه باکتری موثر و همچنینP. fluorescens CHA0 روی گسترش پوسیدگی خشک سیب‌زمینی با عامل F. solani FPO67 در شرایط انبار فنی ارزیابی شد. فرمولاسیون همه‌ی باکتری‌های موثر به طور قابل توجهی گسترش پوسیدگی خشک را محدود کردند، ولی فقطVUPf506 P. fluorescens، با 8/79% کاهش گسترش قارچ و57/18% بازدارندگی، موثرترین جدایه در کاهش پوسیدگی خشک سیب‌زمینی در شرایط طبیعی بود. بر اساس نتایج، P. fluorescens VUPf506 می‌تواند بعنوان یک جایگزین امید بخش برای محصولات شیمیایی در نظر گرفته شود.