effect of salinity on root rot of cucumis melo l. caused by phytophthora melonis

Cultivars of cucumis melo l. are important economic crops planted in both saline and nonsaline soils in iran. root rot on c. melo caused by phytophthora melonis is one of the most devastating soilborne diseases causing great loss. c. melo crops cultivated in saline soil adjacent to maharloo lake (salt lake) in fars province have been associated with diseases caused by phytophthora species for many years. in this study, effect of salinity on phytophthora root rot on c. melo under hydroponic system was investigated: fourweekold plants of three cultivars, namely, shahdeshiraz, dastanbokhorasan, and kharbozehmashhad grown in nukaya solution were subjected to salinity stress for one week. a week later, all plants were inoculated with zoospore suspension of p. melonios. after 48 hours, inoculated solution was replaced by fresh nutrient solution and postinoculation saltstressed treatment was applied to some plants. based on shoot dry weight and concentration of na+, k+, and cl, cultivars shahdeshiraz and dastanbokhorasan were sensitive and resistant to salinity and also with the highest and lowest colonization of roots by p. melonis, respectively. interaction of salinity and infection by p. melonis reduced shoot dry weight in the salttolerant cultivar more than saltsensitive plants. salinity increased root colonization by p. melonis compared to nonsaline condition. the increase in root colonization due to salinity was not significantly different in shahdeshiraz and kharbozehmashhad cultivars. in dastanbokhorasan, due to its higher resistance to p. melonis, salinity resulted in significant increase in root colonization, indicating reduction of root resistance due to salinity stress.

اثر تنش‌های شوری بر میزان پوسیدگی ریشهL. Cucumis melo ناشی از Phytophthota melonis

در ایران ارقام مختلف خربزه و طالبی در مناطق مختلف اعم از اراضی شور و غیر شور کشت می شوند و بیماری بوته میری گیاهان جالیزی ناشی از گونه های Phytophthora از مهم ترین بیماری های خاکزاد این گیاهان است که خسارت زیادی را ایجاد می کند. برخی از مناطق جالیز کاری کشور مانند مهارلو در استان فارس در مناطق نسبتاً شور واقع شده اند و بیماری بوته میری در آنجا شایع است. در این مطالعه بر همکنش شوری و فیتوفتورا در آلودگی ریشه های این گیاهان در سیستم آب کشتی مورد مطالعه قرار گرفت و گیاهچه های چهار هفته ای سه رقم طالبی شهد شیراز، خربزه مشهدی و دست انبو خراسان در سیستم آبکشتی محتوی محلول Nukayaدر معرض تیمارهای شوری ( 0، 1300، 2600 و 4000 میلی گرم کلرید سدیم در لیتر) به مدت یک هفته قرار کرفت. یک هفته بعد همه ی گیاهان بــا زئوسپورهـــای P. melonis (5000 زئوسپـور در 800 میلـی لیتر مـایع آب کشت) مایه زنی شدند. بعد از 48 ساعت محلول حاوی زئوسپورها با محلول تازه Nukaya جایگزین شد و تیمارهای شوری پس از مایه زنی برای بعضی از گیاهان اعمال شد. با توجه به وزن خشک انـدام هـوایی و غلظت یون های سدیم، پتاسیم و کلر و همچنین درصد آلودگی ریشه ، طالبی شهد شیراز و دست انبوخراسان در بین سه رقم به ترتیب حســاس تریــن و مقاوم ترین رقم نسبت به شوری و همچنین دارای بالاترین وپایین ترین درصد آلودگی ریشه به P. melonis بودند. برهمکنش شوری و آلودگی با P. melonis، وزن خشک اندام هوایی را در رقم مقاوم به شوری بیشتر از رقم حساس به شوری کاهش داد. شوری باعث افزایش آلودگی ریشه با P. melonis در مقایسه با شرایط غیرشور شد. افزایش شدت بیماری در اثر شوری در دو رقم شهد شیراز و خربزه مشهدی معنی دار نبود. به علت تحمل بیشتر رقم دست انبو خراسان نسبت به P. melonis ، شوری باعث افزایش معنی دار درصد آلودگی ریشه ی این رقم در نتیجه ی کاهش مقاومت میزبان در برابر تنش های شوری شد.