جایگاه عدالت در اتوپیای افلاطون و مدینه فاضله فارابی

«عدالت» آن مفهوم کلیدی است که فارابی توانسته است بوسیله آن مبنای نظام تکوینی عالم را تشریح نماید. در ضمن با همین مفهوم و به تاسی از افلاطون آن را در ساختار مدینه آرمانی وارد ساخته و نظام اخلاق فردی را براساس آن، توجیه نموده است. تنها در انطباق نظام تشریع با تکوین و الگوسازی آن در روابط فردی و اجتماعی است که انسان میتواند به سعادت که غایت قصوای افلاطون و فارابی است، دست یابد.