|
|
پژوهشی در فلسفه هایدگر درباب مفهوم «هستی و زمان» از منظر مابعدالطبیعی و تاویلی
|
|
|
|
|
نویسنده
|
رمضانی علی ,محمدنژاد قربانعلی
|
منبع
|
تاريخ فلسفه - 1392 - شماره : 12 - صفحه:89 -104
|
چکیده
|
در فلسفه و تفکرات مارتین هایدگر در مورد مباحث مربوط به هستی و زمان، مفهوم زمان را میتوان در ابدیت یافت و پیششرط آن، اشراف و درک کامل ابدیت است و لازمه آن، ایمان به ابدیت میباشد که از دیدگاه مابعدالطبیعی هستیشناسنده خود مینگرد. همچنین هایدگر از منظر تاویلی بجای ارایه اصول و مبانی و روش تحصیل فهم، در زمینه خود فهم، پژوهش کرده و تاویل را از سطح روششناسی و معرفتشناسی به هستیشناسی فهم، ارتقا بخشیده است. همچنین او زمان را به سه شکل ترسیم میکند: «روزمره، طبیعی و جهانی» و از منظر هستیشناسی تاویلی به آن میپردازد. در این مقاله به هستیشناسی مابعدالطبیعی و تاویلی هایدگر در مفهوم هستی و زمان میپردازیم.
|
کلیدواژه
|
هستی ,زمان ,هایدگر ,مابعدالطبیعه ,تاویل ,being ,Heidegger ,time ,ta‘wil
|
آدرس
|
پژوهشگر معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری , ایران, پژوهشگر معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری , ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|