نقش مسیحیت در بازگشت فلسفه یونانی به ایران عصر ساسانی

موضوع نوشتار حاضر نقش مسیحیت در انتقال علوم یونانی بخصوص فلسفه به ایران عصر ساسانی است. دین مسیحی در ابتدا شکلی برادرانه و تعاون‌گونه داشت و بعدها بود که معلمین و قدسین مسیحی جهت تثبت و تعلم خداشناسی ناچار به استفاده از یک دستگاه فلسفی شدند که آن را از آراء فیلسوفان یونانی یعنی افلاطون، ارسطو و پیروان آنها نظیر نوافلاطونیان اقتباس کردند. بدعتهایی نظیر نستوری، منوفیزیست و... نیز که در مسیحیت پدید آمدند با تکیه بر آراء فلسفی، خداشناسی نظری خود را تعلیم دادند. همچنین مسیحیان سریانی زبان حوزه بین‌النهرین که اغلب نستوری بودند، در مدارس خود آثار افلاطون و ارسطو و نوافلاطونیان را به سریانی ترجمه میکردند تا ضمن آموزش فلسفه در حوزه دینی از آن استفاده کنند. مهاجرت این جمعیتها به ایران بر اثر پناهندگی یا اسارت باعث انتقال علوم یونانی به ایران شد. نوشتار حاضر به استناد منابع کتابخانه‏‌یی و به روش توصیفی تحلیلی این مباحث را مورد بررسی قرار داده است.