رهیافت تطبیقی به منابع معرفتی از مکتب حِلّه (ابن ابی‌جمهور احسایی) تا مکتب اصفهان (ملاصدرا)

ابن‌ابی‌جمهور احسایی به قصد سازگاری میان کلام (معتزلی و اشعری)، فلسفه (مشائی و اشراقی) و تصوّف با تاثیر از متفکران مکتب کلام فلسفی حِلّه «رهیافتی تطبیقی» را برگزید و بدین‌ترتیب، از منظر روش‌شناختی، راهی متمایز را ترسیم کرد که با فاصله حدود دو سده پس از این به مکتب حکمی اصفهان پیوست. هدف اصلی این جستار کندوکاو در برخی زمینه ها در باب تطبیق دستاوردهای سه منبع معرفتی عقل، کشف و وحی در متن و بطن جریانات اندیشه عقلی شیعی از یکسو و سپس بسط دامنه آن تا مکتب اصفهان (و بطور مشخص حکمت صدرایی) از سوی دیگر است. برای دستیابی به این هدف، ابتدا میکوشیم تا به بررسی نقش وحی، قلب و عقل بعنوان سه منبع مهم معرفتی در معرفت‌شناسی احسایی بپردازیم و در انتها همین نقش را بطور اجمالی و مقایسه‌‌یی در حکمت صدرایی بررسی نماییم.