grammaire explicite en classe de fle en association avec les méthodes communicatives

Les défenseurs de l’approche communicative ont basculé ces derniers temps du côté de l’intérêt et l’explicitation de la grammaire en classe de fle. la grammaire implicite et le passage du sens à la forme proposés par les méthodes communicatives, ne satisfont pas les contextes, comme l’iran, éloignés du milieu francophone. le principal objectif de ces méthodes est d’augmenter, chez l’apprenant, la capacité d’agir dans les domaines variés de la société. cependant, cet objectif est loin d’être réalisable jusqu’au bout dans les établissements universitaires iraniens focalisés plutôt sur les textes spécialisés et soutenus à travers lesquels se révèle le besoin de la connaissance de la grammaire, de la syntaxe, etc. l’infirmité due au manque de la maîtrise de la grammaire contraint les étudiants face à une grande partie de la finalité de leur cursus en licence et en master ii, lors de la production écrite, surtout. cet article envisage une mise en revue des savoirfaire et des savoirsavant des étudiants iraniens après les quatre premiers semestres d’apprentissage du français. étant donné que la bonne connaissance de la grammaire est le seul moyen d’évaluer un apprenant, il faut accentuer la sévérité à leur égard et dans les tâches d’écrit.

تلفیق گرامر صریح و روش تعاملی در کلاس آموزش زبان فرانسه

در سال‌های اخیر، طرفداران روش آموزشی تعاملی کم و بیش به این نتیجه رسیده‌اند که در کلاس آموزش فرانسه به عنوان زبان خارجی مفاهیم گرامری می‌توانند به صورت صریح تدریس شوند. گرامر ضمنی (حرکت از متن به گرامر) که توسط روش‌های آموزشی تعاملی پیشنهاد می‌شود، برای شرایط آموزشی مانند ایران، که از محیط‌های فرانسوی زبان دور می‌باشند، قابل استفاده نیست. زیرا هدف اصلی این متد‌ها افزایش توانایی زبان آموز در زمینه‌های مختلف اجتماعی می‌باشد. تحقق این هدف در دانشگاه‌های ایران به طور کامل میسر نمی‌باشد، زیرا اهم مواد درسی شامل متون تخصصی و دشواری است، که نیاز به تسلط بر دستور، نحو، و غیره دارد. ناتوانی ناشی از عدم تسلط بر گرامر، دانشجویان را در برابر بخش مهمی از اهداف سرفصل دروس، به ویژه نگارش در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد به چالش می‌کشاند. این مقاله به بررسی مهارت‌های علمی و عملی دانشجویان ایرانی پس از پایان چهار ترم آموزش زبان فرانسه می‌پردازد. از آن جا که نگارش صحیح ملاک ارزیابی دانش زبانی است، باید با جدیت بیشتر و از همان ابتدا زبان‌آموزان را نسبت به اهمیت دستور زبان، به ویژه در زمینه نگارش، آگاه کرد.