l’image de la société contemporaine dans les escaliers d’akbar radi, grand dramaturge réaliste iranien

La pièce, les escaliers, écrite par radi est une pièce moderne et tragique qui retrace la société contemporaine de l’iran. après avoir reçu trois photos d’un étudiant anonyme, celui-ci a rédigé cette pièce pour représenter l’injustice sociale. dans ces trois photos nous voyons, tout d’abord, un homme pauvre avec des vêtements usés, sur la deuxième photo le même homme est à côté d’un magasin de vélos et la troisième photo représente cet homme, devenu très riche. radi, en regardant ces trois photos imagine le parcours de l’homme et présente un nommé bulbul, rossignol qui voudrait monter l’échelle sociale par des voies illégitimes pour arriver au sommet de la richesse.  en représentant la vie des malfaiteurs, plein de complexités, dans une forme tout à fait réaliste, radi décrit et critique la société avant et après la révolution. cette pièce en 5 actes est l’image de la chute de l’humanité d’une société. nous allons décrire, dans cet article descriptif et analytique, en tenant compte des idées de claude douchet sur la socialité du texte, comment radi arrive, au moyen d’un langage métaphorique et symbolique, à démontrer que les gens appartenant aux couches inférieures de la société n’ont pas d’autre choix que de chercher la richesse à tout prix. pourtant, sur ce chemin, en raison de leurs frustrations, la plupart deviennent des loups prêts à dévorer les autres tout en sacrifiant toute humanité et scrupules..

تصویر جامعۀ معاصر در پلکان اثر اکبر رادی، نمایش‌‌نامه‌‌نویس بزرگ واقع‌‌گرای معاصر ایرانی

نمایش‌‌نامۀ «پلکان» نوشتۀ اکبر رادی، نمایشی مدرن و در عین حال تراژیک است که جامعۀ معاصر ایران را به تصویر می‌‌کشد. رادی پس از دریافت سه عکس از دانشجویی ناشناس، این نمایش‌‌نامه را برای نشان‌‌دادن بی‌‌عدالتی اجتماعی به رشتۀ تحریر درآورد. در عکس اول مردی فقیر با لباس‌‌های فرسوده دیده می‌‌شود، در عکس دوم همان مرد در کنار مغازۀ دوچرخه‌‌فروشی‌‌ای است و عکس سوم همان مرد را نشان می‌‌دهد که بسیار ثروتمند شده است. رادی با دیدن این سه عکس مرد را تصور می‌‌کند و نام بلبل را در جایگاه شخصیت اصلی نمایش به تصویر می‌‌کشد؛ مردی که از راههای نامشروع برای رسیدن به قلۀ ثروت از نردبان اجتماعی بالا می‌‌رود. رادی با نمایش نماد شرارت و با نشان‌‌دادن پیچیدگی شخصیت بلبل، در قالبی به‌‌طور کامل واقع‌‌گرایانه، جامعۀ قبل و بعد از انقلاب را توصیف و نقد می‌‌کند. این نمایش در پنج پرده، تصویر سقوط بشریت در جامعه است. در این مقالۀ توصیفی - تحلیلی با استفاده از دیدگاه کلود دوشه شرح داده خواهد شد که رادی چگونه ازطریق زبان نمادین، افرادی از طبقات پایین جامعه را ترسیم می‌‌کند که راه دیگری جز رسیدن به اوج ثروت ندارند؛ با این حال در این مسیر، بیشتر آنان به‌‌دلیل محرومیت‌‌هایشان به گرگ‌‌هایی بدل می‌‌شوند که حاضرند با قربانی‌‌کردن انسانیت، دیگران را پاره‌‌پاره کنند.