étude de l’énonciation dans étoile errante de le clézio

Suite à la lecture d’étoile errante de j.m.g. le clézio, une question se pose dans l'esprit du lecteur : la structure de cette œuvre est-elle en relation avec son contenu et son thème principal. en d’autres termes, comment le sens se structure ? étude sémiotique de cette œuvre nous oriente vers la réponse. le choix du corpus de cet article est basé sur le thème dominant et omniprésent à peu près dans toutes les œuvres de l’auteur ; le thème du voyage qui s’y transforme en errance du personnage principal esther dont l’histoire raconte la vie en pleine guerre mondiale. les fuites, les douleurs et les difficultés du déplacement obligé de peur des nazis de cette jeune fille juive à la recherche de la terre promise, non seulement ne lui apportent pas le bonheur mais aussi la laissent dans le tourbillon d’errance. notre hypothèse se repose sur le lien des énoncés et la situation d’énonciation du point de vue actanciel et spatio-temporel. donc sur la base de l’énoncé de l’errance, nous avons étudié l’énonciation de l’errance et ses propriétés actancielle et spatio-temporelle. l’embrayage et le débrayage de l’énonciateur sont les concepts les plus importants pour révéler la situation de l’énonciation ainsi que les stratégies choisies par l’énonciateur dans différentes situations.

بررسی گفته‌‌پردازی در رمان «ستارۀ سرگردان» اثر ژان - ماری گوستاو لوکلزیو

به دنبال خوانش رمان ستارۀ سرگردان اثر ژان ماری گوستاو لوکلزیو این پرسش اساسی مطرح می‌‌شود که آیا ساختار این متن با محتوا و مضمون آن پیوند دارد؛ به عبارت دیگر چگونه معنا ساختارمند شده است. بررسی نشانه (معناشناسی) این اثر، راهنمای رسیدن به پاسخ این پرسش است. انتخاب پیکرۀ مطالعه برای این مقاله درواقع، بر مضمون اصلی و همیشه حاضر رمان‌‌های لوکلزیو تکیه دارد؛ یعنی مضمون سفر که به سرگردانی شخصیت اصلی داستان، اِستر، منجر می‌‌شود و رمان، داستان زندگی او را در دورۀ جنگ جهانی به تصویر می‌‌کشد. فرارها، دردها و مشکلات جابجایی اجباری از ترس نازی‌‌های آلمان، نه تنها برای اِستر، دختر یهود در جستجوی سرزمین موعود، خوشبختی به ارمغان نمی‌‌آورد، او را در گرداب سرگردانی رها می‌‌کند.فرض پژوهش بر رابطه میان گفته‌‌ها و شرایط گفته‌‌پردازی از دیدگاه کنشگر و زمان مکان قرار دارد. در این مقاله، گفته‌‌پردازی «سرگردانی» و خصوصیت کنشگری، زمان – مکانی، آن برپایۀ اصلی گفته‌‌ها بررسی شده است که مفهوم سرگردانی را به تصویر می‌‌کشد. اتصالات و انفصالات گفته‌‌پرداز و همچنین راهبردهای انتخابی او در موقعیت‌‌های مختلف، مفاهیم اساسی برای نشان‌‌دادن شرایط گفته‌‌پردازی است.