voyages vers l’infini : exil et altérité, un nouvel apprentissage de soi (analyse anthropologique de l’œuvre leclézienne)

L’univers leclézien est un univers de voyage mouvementé et dynamique. il s’agit du mouvement des hommes et des populations entières vers les grands pôles démographiques mondiaux souvent anonymes. le voyage est la clé fondamentale de cette mutation. abandonnés à eux-mêmes dans l’embarras de leur vie, les pourchassés des guerres coloniales, les immigrés démunis, les gitanes ou les nomades du désert se rallient aux flux qui les emmènent vers les grandes villes utopiques. se présentant sous de multiples aspects d’un phénomène globale -l’immigration-, ce processus de voyage individuel ou de groupe, vers l’infini implique peu ou prou l’ensemble de l’écoumène. ce changement d’échelle et cette « fracture » brutale dans la conception de l’espace et du mode de vie ne restent pas sans effets ni chez l’immigré, ni sur l’environnement qui l’entoure. des pauses introspectives éclairent minutieusement d’une façon analytique les deux bouts du mouvement migratoire : terre de départ et terre d’accueil. dans les deux cas ce malaise de l'espace, qui engendre la recherche d'un espace sublimé, devient le moteur des aventures du héros. l’art de le clézio réside en particulier dans la peinture de ces effets dont nous allons décliner les aspects problématiques avec une grille d’analyse anthropologique.

سفر بسوی بی نهایت. غربت و درک متفاوت از خود ( تحلیل مبتنی بر علم مردمشناسی آثار لوکلزیو)

دنیای لوکلزیو دنیای سفرهای پرمخاطره و پویاست. سفر انسانها و مردمانی است بسوی نقاط مهم جذب جمعیت جهانی. نقاطی که اغلب حتی بی نام ونشان هستند. سفر کلید اساسی این تحول است. فراریان ازجنگها ی مستعمرات، مهاجران بی توشه که به خود واگذاشته شده اند، و دورهگردها و خانه بدوشان بیابانگرد همه و همه به جریانهایی میپیوندند که آنها را به بزرگ شهرهای آرمانی میرساند.پدیده جهانی مهاجرت که تحت جنبه های متعدد خود، بصورت فرآیند سفر بسوی بی نهایت ، فردی یا گروهی، دیر یا زود تمام آبادیهای این کره خاکی را دربرمی گیرد. در عین حال این تغییر مقیاس محل زندگی و این دگرگونی ناگهانی دردرک فضا ودر شیوه زندگی تاثیر خود را هم بر زندگی مهاجرو هم بر محیط پیرامون خود نمایان میکند. مکثهای خودکاوانه به شیوه ای تحلیلگرانه و با دقت هر دو انتهای خط مهاجرت را به تصویر می کشد. سرزمین مبدا و سرزمین مقصد: در هردو حالت، این «بیماری مکان» که انسان را به پی مکان ایده آلی میکشاند، موتور ماجراهای قهرمان داستانهای لوکلزیو می شود.و هنر لوکلزیو بطور خاصی در ترسیم این تاثیرات نهفته است و سعی ما براین است تا در این مقاله حنبه های مسیله ساز آنرا ازمنظر علم مردم شناسی تحلیل کنیم.