dans les dédales des récits labyrinthiques de michel butor et de henry bauchau

Cet article se penche sur l’analyse du concept de labyrinthe dans les récits dédaléens de michel butor (l’emploi du temps, 1995) et de henry bauchau (oedipe sur la route, 2017). cette analyse est faite dans une perspective comparatiste au regard de la littérature moderne. nous nous proposons de voir d’abord le labyrinthe formel, temporel et spatial dans la fiction de henry bauchau et de michel butor pour connaître ensuite le rôle des mythes dans ces dédales littéraires. notre problématique serait donc de savoir comment ces écrivains ont intégré la forme labyrinthique à leur écriture pour évoquer la perplexité de l’homme moderne. la démarche des romanciers quant à la dimension mythique de leur récit est analysée pour exprimer la façon dont la modernisation des mythes affecte l’écriture labyrinthique. ainsi, tout en arborant l’intemporalité des mythes (celui d’oedipe en particulier), on met en relief les matières qu’ils offrent à la littérature contemporaine et dans la représentation du statut de l’homme à l’ère de la modernité.

در هزارتوی داستان‌‌های لابیرنتی میشل بوتور و هانری بوشو

مقالۀ حاضر، مفهوم هزارتو در داستان‌‌های لابیرنتی میشل بوتور (در رمان برنامۀ زمان‌بندی، 1995) و هانری بوشو (در رمان اودیپ در جاده، 2017) را تحلیل می‌کند. این تحلیل با رویکردی تطبیقی به ادبیات مدرن صورت گرفته است. در این پژوهش تلاش شده است که نخست، مفهوم هزارتو در شکل ساختاری رمان، هزارتو در زمان و هزارتو در مکان در داستان‌های هانری بوشو و میشل بوتور بررسی شود و سپس بتوان نقش اسطوره‌ها را در این داستان‌های پرپیچ‌‌وخم ادبی نمایان ساخت؛ بنابراین پرسش اصلی این پژوهش بر این نکته استوار است که چگونه این دو نویسنده توانسته‌اند با به‌‌کارگیری شکل لابیرنتی در نوشتار خود، سرگشتگی انسان در عصر مدرنیته را به تصویر بکشند. راهبرد دو رمان‌نویس دربارۀ ابعاد اسطوره‌ای آثارشان نیز مطالعه شده است تا نشان داده شود که چگونه ارائۀ چهره‌ای مدرن از اسطوره‌های کهن بر نوشتار لابیرنتی آنها تأثیر گذاشته است و درنهایت، با نشان‌‌دادن این نکته که اسطوره‌ها (به‌‌ویژه اسطورۀ ادیپ) به برهۀ زمانی خاصی تعلق ندارند، نقش پررنگ آنها در ادبیات معاصر و بازنمایی جایگاه انسان در عصر مدرنیته بررسی شده است.