annie ernaux, à la recherche de son moi

Tiraillée entre son milieu familial et une classe sociale supérieure où l’avaient fait introduire ses études, annie ernaux, cette écrivaine française a entrepris ce métier, dans le dernier quart du xxe siècle. elle n’a jamais pu accepter le milieu où elle s’était évoluée. même si, dans certains entretiens, elle prétend vouloir sortir de sa ville natale, de fuir l’entreprise de ses parents surtout de sa mère, ou d’aller vers l’inconnu. après des années, lorsqu’elle se met à écrire, et surtout qu’elle change de style, que cherchaitelle cette auteure quinquagénaire ? le moi textuel de l’auteure correspondaitil à son moi réel? certes, ernaux qui remémore son passé n’est pas celle qui a vécu tout ce qu’elle raconte. elle cherche son moi, laissé dans ce passé qui se tend vers l’oubli. en nous appuyant sur la théorie thématique de jeanpierre richard, nous avons analysé les œuvres de cette écrivaine, afin d’examiner son objectif dans sa production littéraire. enfin, il paraît que se mettre à l’intérieur du temps perdu, serait un moyen pour ernaux de se retrouver, et de retrouver son passé. et ernaux, a choisi comme proust, l’écriture.

آنی ارنو، در جستجوی خویشتن خویش

آنی ارنو، نویسندۀ فرانسوی، هرگز نتوانسته است محیط رشد و نمو خود را از منظر اجتماعی بپذیرد؛ حتی اگر در برخی مصاحبه‌‌هایش ادعا کرده هدف اصلی او خارج‌‌شدن از شهر زادگاهش و رهایی از یوغ سلطۀ والدین، به‌‌ویژه مادرش، بوده است یا آنکه تنها آرزوی رفتن به سوی سرزمین ناشناخته‌‌ها را در سر داشته است.آنی ارنو با نگارش آثارش در جستجوی چیست؟ آیا منِ درون‌‌متنی نویسنده با منِ حقیقی وی مطابقت دارد؟ درواقع، اِرنو به یاری قلم خود در جستجوی منِ حقیقی‌‌اش است که در گذشته‌‌ای رو به افول و فراموشی به جای گذاشته است. با تکیه بر فرضیه‌‌های نقد مضمونی ژان پیر ریشار، توانستیم پاسخ این پرسش‌‌های کلیدی که روشنگر هدف نویسنده از خلق آثارش است را بیابیم. جای‌‌گرفتن در گذشتۀ ازدست‌‌رفته، راهی خواهد بود تا نگارنده بتواند خود را بازیابد. آنی ارنو هم به شیوۀ مارسل پروست برای احیای گذشته، نگارش را انتخاب کرده است.