pour une phénoménologie de la traduction littéraire

La phénoménologie trouve aujourd’hui une place importante dans le domaine des sciences humaines. il s’agit, comme l’indiquait husserl, d’un mode de pensée qui exige un retour aux choses elles-mêmes. la phénoménologie se figure même à la base de la sémiotique moderne d’où l’intérêt d’en présenter ici la définition, les concepts fondamentaux et son apport à l’approche sémio-phénoménologique de la traduction littéraire. l’approche, dite sémio-phénoménologique, fait intégrer les éléments phénoménologiques tels l’intentionnalité, la perception, le corps et les émotions au sein de la traduction. dans cette recherche, au premier abord, le fondement théorique sera étudié et son rapport avec la traduction sera mis en lumière. ensuite, dans un deuxième temps, cette perspective théorique sera appliquée à gens bien-portants, une prose écrite par gilles archambault, parue dans le recueil stupeur (1979), et sa traduction persane, faite par les étudiants au niveau de master de la traductologie française à l’université al-zahra. l’analyse qualitative des traductions est censée d’attirer l’attention du traducteur sur les points phénoménologiques d’un texte et par conséquent, cherche à améliorer l’acte de lire, comprendre et interpréter ; les étapes principales de processus de la traduction qui, étant toutes les activités cognitives, présupposent un sujet vivant et percevant à leur base.

رویکرد پدیدارشناختی به ترجمه ادبی

پدیدارشناسی در حوزۀ علوم انسانی اهمیت رو به رشدی داشته است. طبق گفتۀ هوسرل، پدیدارشناسی، شیوۀ فکری است که بازگشت به خود چیزها را می طلبد. از آنجاکه پدیدارشناسی در بنیان نشانه شناسی مدرن نیز ظهور کرده است، برآنیم که تعریفی از آن ارائه داده و مفاهیم کلیدی اش و نیز تاثیری که بر رویکرد نشانهپدیدارشناختی در ترجمۀ ادبی دارد را مورد بررسی قرار دهیم. این رویکرد با تکیه بر پدیدارشناسی، عناصری نظیر التفات، ادراک، تن، حضور و احساسات را در بطن حوزۀ ترجمه وارد می سازد. در این جستار، در وهلۀ اول بنیان نظری و ارتباط آن با ترجمه را مورد مطالعه قرار می دهیم و سپس کاربست پذیری عملی این نظریات را در ترجمه بررسی می کنیم. به عنوان پیکرۀ تحقیق، ترجمۀ فارسی ارائه شده توسط دانشجویان ارشد ترجمه شناسی فرانسۀ دانشگاه الزهرا از  نثر کوتاهی تحت عنوان مردمان سلامت اثر ژیل آرشامبول (1979) را با رویکری تحلیلیکیفی مورد واکاوی قرار می دهیم. این جستار بر آن است تا با تحلیل کیفی ترجمه ها خودآگاهی مترجمان را نسبت به عناصر پدیدارشناختی متن افزایش داده و در نتیجۀ این امر کنش خوانش، درک و تفسیر متن، سه مرحلۀ اصلی ترجمه که کنش هایی شناختی بوده و به این واسطه سوژه ای زنده و مدرک در بطن خود دارند را بهبود بخشد.