تاثیر افزودن ضایعات خرما بر کیفیت سیلاژ یونجه و قابلیت هضم و فراسنجه های شکمبه ای گوسفند کرمانی

هدف از این مطالعه تاثیر افزودن خرمای ضایعاتی بر ترکیب شیمیایی و کیفیت سیلاژ یونجه و قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه‌های شکمبه‌ای گوسفند بود. از 4 راس گوسفند نر نژاد کرمانی با میانگین سن 2 سال و وزن 2±47 کیلوگرم در قالب طرح مربع لاتین در 4 دوره 21 روزه استفاده شد. برای تهیه سیلاژ، یونجه با درصد‌های 0، 5، 10 و 15 درصد خرمای ضایعاتی مخلوط و به مدت 45 روز در بشکه هایی با گنجایش 40 لیتر سیلوگردید. از سیلاژها به میزان 30 درصد در جیره‌های آزمایشی: 1) جیره شاهد (سیلاژ یونجه بدون خرمای ضایعاتی) 2) جیره دارای سیلاژ یونجه با 5 درصد خرمای ضایعاتی، 3) جیره دارای سیلاژ یونجه با 10 درصد خرمای ضایعاتی و 4) جیره دارای سیلاژ یونجه با 15 درصد خرمای ضایعاتی استفاده شد. افزودن خرمای ضایعاتی به یونجه هنگام سیلو کردن سبب افزایش ماده خشک و انرژی، کاهش الیاف نامحلول در شوینده خنثی و خاکستر شد (p<0/05) و تاثیر معنی‌داری بر قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و الیاف نا محلول در شوینده خنثی جیره‌های آزمایشی داشت. بالاترین قابلیت هضم ماده خشک مربوط به جیرهی شاهد و کم‌ترین مقدار مربوط به جیره‌ دارای سیلاژ یونجه با 5 درصد خرمای ضایعاتی بود. همچنین با سیلاژ یونجه با 15 درصد خرمای ضایعاتی، نیتروژن آمونیاکی تولید شده در شکمبه گوسفندان به طور معنی داری کاهش یافت (p<0/05). در مجموع استفاده از خرمای ضایعاتی سبب بهبود کیفیت سیلاژ یونجه گردید و به دلیل کاهش تولید آمونیاک شکمبه و دفع آن به محیط زیست اثر مثبت دارد.