تاثیر عصاره ی هیدروالکلی آویشن بر عملکرد، وضعیت آنتی اکسیدانی و گازهای خونی جوجه های گوشتی دریافت کننده ی نیترات سدیم در آب آشامیدنی

آزمایشی با استفاده از 220 قطعه جوجه ی نر گوشتی یکروزه سویه راس (308) به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف صفر، 2/0، 4/0 و 6/0 درصد عصاره ی آویشن در آب آشامیدنی حاوی نیترات سدیم (4/27 میلی گرم در لیتر) بر عملکرد، وضعیت آنتی-اکسیدانی و گازهای خون انجام گرفت. تفاوت معنی داری بین تیمارها برای افزایش وزن و مصرف خوراک در دوره های آغازین، رشد، پایانی و کل دوره آزمایشی مشاهده نشد (05/0p > ). در دوره ی آغازین، نیترات تاثیری بر ضریب تبدیل نداشت ولی مصرف بالاترین سطح عصاره ی آویشن باعث افزایش ضریب تبدیل گردید (05/0p < ). در دوره ی رشد، پایانی و کل دوره هم تفاوت معنی داری بین ضریب تبدیل تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد (05/0p > ). هیچکدام از تیمارهای آزمایشی تاثیری بر اسیداوریک، کراتینین، پروتیین کل، مالون دی آلدیید، ظرفیت کل آنتی اکسیدانی و فراسنجه های گازهای خون در 42 روزگی نداشتند (05/0p > ). مصرف نیترات منجر به افزایش اوره خون گردید در حالی که مکمل سازی عصاره ی آویشن، سطح آن را کاهش داد (05/0p < ). به طور کلی اگرچه مصرف 4/27 میلی گرم نیترات در آب آشامیدنی باعث ایجاد آسیب های کلیوی و در نتیجه افزایش اوره خون در جوجه های گوشتی در اواخر دوره آزمایش (42 روزگی) می گردد ولی تغییری در عملکرد، فراسنجه های آنتی اکسیدان خون و همچنین گازهای خونی ایجاد نمی کند که بیانگر عدم ایجاد مت هموگلوبینمیا و پراکسیداسیون است. اما مصرف عصاره ی آویشن در جوجه های تحت تیمار نیترات از طریق کاهش آسیب های کلیوی آخر دوره ناشی از نیترات باعث کاهش اوره خون می گردد.