اثر عادت دهی گرمایی و محدودیت غذایی اوایل پرورش بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی

در این تحقیق اثر عادت دهی گرمایی و محدودیت غذایی اوایل پرورش بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی مداوم مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش با استفاده از 300 قطعه جوجه گوشتی سویه کاب در قالب طرح کامل تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2× 2 با 4 تیمار و 5 تکرار با 15 پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز به مورد اجرا گذاشته شد. تیمار ها شامل گروه 1- عادت دهی گرمایی و محدودیت غذایی، 2- عادت دهی گرمایی، 3- محدودیت غذای و 4- شاهد بودند. عادت-دهی گرمایی در روز 3 (دردمای2± 38 درجه سانتی گراد) و محدودیت غذایی از روز 7 تا 14 (از ساعت 10 تا 17) اعمال شد. در اواسط (26 روزگی) و انتهای دوره (40 روزگی) پرورش، نمونه خون جهت سنجش فراسنجه های بیوشیمیایی سرم خون گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد عادت دهی گرمایی باعث بهبود افزایش وزن در دوره رشد در شرایط تنش گرمایی نسبت به تیمار شاهد می-شود (05/0 > p ). اعمال محدودیت غذایی تاثیر معنی داری بر میزان کاهش مصرف خوراک، افزایش وزن و بهبود ضریب تبدیل غذایی در دوره آغازین داشت (05/0 > p ) . در 26 روزگی، عادت دهی گرمایی باعث افزایش معنی دار تری گلیسرید شد. اثر متقابل بین تیمارها باعث افزایش کلسترول سرم خون در تیمار دارای محدودیت خوراک در این دوره گردید (05/0 > p). همچنین در 40 روزگی، عادت دهی گرمایی باعث افزایش معنی دار فسفر شد(05/0 > p). تاثیر عادت دهی گرمایی، محدودیت غذایی و اثرات متقابل آن ها بر میزان گلوکز سرم خون و کل پروتیین معنی دار نبود (05/0 < p).درمجموع، عادت دهی گرمایی در سه روزگی باعث بهبود افزایش وزن جوجه های گوشتی در پایان دوره پرورش شد.