بررسی اثرات مواد تغییر دهنده‌ی فشار خون بر عملکرد، برخی صفات لاشه و میزان فعالیت آلانین آمینوترانسفراز و آسپاراتات آمینوترانسفراز در آسیت القایی در جوجه‌های گوشتی

در این پژوهش به منظور بررسی مواد تغییر دهنده‌ی فشار خون بر القا آسیت و شاخص‌های استرس کبد از 108 قطعه جوجه‌ی یک روزه‌ی ماده و 108 قطعه جوجه‌ی یک روزه‌ی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل (2×3) با 6 تیمار و 3 تکرار و تعداد 12 پرنده در هر تکرار استفاده شد. فاکتورها شامل جنسیت (ماده و نر) و افزودنی جیره در سه نوع (شاهد، لوتیروکسین و آتنولول) در سطح 45 پی‌پی‌ام در جیره‌ی پایه بودند که از سن 21 روزگی تا 49 روزگی به جیره‌ی اصلی اضافه شدند. در سنین 42 و 49 روزگی از هر تکرار از طریق ورید بال از دو پرنده خون‌گیری به عمل آمد و میزان فعالیت آنزیم‌های آلانین آمینوترانسفراز و آسپاراتات آمینوترانسفراز، آلبومین و پروتیین کل سرم و مایع آسیت اندازه‌گیری شد. در طول دوره‌ی پرورش میزان تلفات ناشی از آسیت مشخص گردید. در سن 42 روزگی از هر تکرار 2 پرنده و در سن 49 روزگی همه‌ی پرندگان کشتار شدند و وزن نسبی طحال، کبد و قلب به صورت نسبی بر حسب وزن زنده مشخص گردید. همچنین میزان شیوع آسیت با استفاده از نسبت وزنی بطن راست به کل بطن‌ها در 42 و 48 روزگی مشخص گردید. نتایج این پژوهش نشان داد افزودن لوتیروکسین به جیره میزان فعالیت آنزیم‌های آلانین آمینوترانسفراز و آسپاراتات آمینوترانسفراز کبدی را افزایش داده است امّا میزان آلبومین و پروتیین سرم را کاهش داده است. همچنین افزودن لوتیروکسین سبب کاهش وزن نسبی طحال شده است امّا وزن قلب و کبد را افزایش داده است. استفاده از آتنولول تلفات ناشی از آن را کاهش داد امّا استفاده از لوتیروکسین در جیره تلفات سیت را در دوره رشد و کل دوره افزایش داد. نتایج این پژوهش نشان داد می-توان با استفاده از آتنولول در جیره تلفات آسیت را کاهش داد و همچنین به جای القای آسیت از طریق کاهش دمای دوران پرورش (برای پژوهش روی آسیت) از لوتیروکسین در جیره استفاده کرد.