مطالعه اثرات بنتونیت پر تورم و کم تورم فرآوری شده و فرآوری نشده بر عملکرد جوجه های گوشتی

این پژوهش به منظور بررسی اثرات بنتونیت پر تورم و کم تورم فرآوری نشده و فرآوری شده باسولفات مس بر عملکرد و صفات لاشه جوجه های گوشتی با استفاده از 300 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری آرین در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار آزمایشی و شش تکرار و 10 قطعه درهر تکرار به مدت 42 روز انجام شد. جیره های آزمایشی عبارت بودند از: ا- جیره بر پایه ذرت و سویا(شاهد)، 2- جیره حاوی یک درصد بنتونیت پر تورم؛ 3- جیره حاوی یک درصد بنتونیت پر تورم فرآوری شده؛ 4- جیره حاوی یک درصد بنتونیت کم تورم و 5- جیره حاوی یک درصد بنتونیت کم تورم فرآوری شده. مصرف خوراک و افزایش وزن به طور هفتگی اندازه گیری و ضریب تبدیل غذایی محاسبه شد. در کل دوره پرورش، جوجه هایی که با جیره حاوی بنتونیت پر تورم تغذیه شدند در مقایسه باسایر تیمارها، افزایش وزن کمتر و ضریب تبدیل بالاتری داشتند. به علاوه شاخص تولید دراین پرندگان در مقایسه با پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی بنتونیت پرتورم فرآوری شده کمتر بود (05/0p < ). استفاده از بنتونیت پر تورم فرآوری شده در جیره، وزن نسبی دستگاه گوارش وکبد را در مقایسه با تیمار شاهدکاهش داد(05/0p < ). نتایج این آزمایش نشان داد که بنتونیت پرتورم فرآوری شده به کمک سولفات مس، اثرات مطلوب تری در مقایسه با نوع فرآوری نشده آن بر عملکرد، کاهش تلفات و بهبود شاخص تولید در جوجه های گوشتی دارد. به نظر می رسد که استفاده از بنتونیت پر تورم فرآوری شده در جیره به خصوص وقتی خوراک به سموم قارچی آلوده است، مناسب تر از انواع کم تورم آن باشد.