تاثیر اندازه ذرات یونجه بر مصرف خوراک، رفتار جویدن و عملکرد گاوهای هلشتاین در اواسط شیردهی

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات کاهش اندازه قطعات علوفه یونجه بر روی ماده خشک مصرفی، فعالیت جویدن و عملکرد گاوهای شیری هلشتاین در اواسط شیردهی بود. آزمایش توسط 6 راس گاو هلشتاین با میانگین روزهای شیردهی 15± 105 روز و میانگین وزنی 16±556 کیلوگرم با شکم دوم زایش در قالب طرح مربع لاتین تکرار شده 3×3 (در قالب طرح چرخشی متوازن با سه جیره، طی سه دوره) انجام شد. طول هر دوره آزمایشی 21 روز (14 روز به منظور عادت پذیری و 7 روز جهت نمونه برداری) بود. جیره ها از نظر ترکیب شیمیایی مشابه بودند و تنها تفاوت آنها در اندازه ذرات موثر فیزیکی جیره (بلند، متوسط و ریز) بود که توسط خرد کردن علوفه یونجه به دست آمد. عامل موثر فیزیکی برای علوفه بلند یونجه (خرد کردن در دستگاه علوفه خرد کن)، علوفه متوسط (دو بار خرد کردن) و علوفه ریز (سه بار خرد کردن) توسط الک های ایالت پنسیلوانیا محاسبه شد. بر اساس روش مرتنز عامل موثر فیزیکی برای جیره حاوی ذرات بلند، متوسط و ریز علوفه به ترتیب 03/22، 17/20 و 07/19 درصد بود. کاهش اندازه قطعات علوفه سبب افزایش ماده خشک مصرفی شد (001/0 > p). زمان صرف شده برای جویدن شامل زمان خوردن و نشخوار با کاهش اندازه قطعات جیره کاهش یافت (001/0 > p). میانگین ph شکمبه، مدفوع و ادرار به شکل معنی داری تحت تاثیر سطوح اندازه ذرات قرار نگرفت. کاهش اندازه ذرات خوراک سبب افزایش تولید شیر تصحیح شده بر اساس 4 درصد چربی (001/0 > p)، میزان چربی (01/0 > p) و پروتیین شیر (05/0 > p)، مواد جامد بدون چربی شیر (05/0 > p) و افزایش وزن بدن شد (001/0 > p). با این وجود کاهش اندازه ذرات تاثیر معنی داری بر درصد چربی، پروتیین و لاکتوز شیر نداشت. به طور کلی نتایج آزمایش نشان داد که کاهش اندازه ذرات جیره سبب بهبود تولید و ترکیبات شیر گاوهای هلشتاین در اواسط شیردهی می شود