بررسی رفتار چرایی و انتخاب جیره غذایی بز نژاد مرغز استان کردستان (مطالعه موردی: مراتع شهرستان قروه)

در این تحقیق خوشخوراکی و شاخص ارزش رجحان گونه های گیاهی مورد چرای بز نژاد مرغز در دو مرحله فنولوژیکی (رشد رویشی و گل دهی که دام در عرصه حضور داشت) در مراتع کوهستانی استان کردستان مورد ارزیابی قرار گرفت. خوشخوراکی و شاخص ارزش رجحانی 30 گونه از گونه های گیاهی در این دو مرحله با استفاده از سیستم چرای آزاد به روش زمان سنجی محاسبه گردید. جهت مقایسه خوشخوراکی و همچنین ارزش رجحانی گونه های گیاهی در هر مرحله فنولوژیکی از آزمون تجزیه واریانس یکطرفه استفاده شد. همچنین جهت مقایسه هر کدام از دو ویژگی فوق در هر یک از گونه های گیاهی بین دو مرحله فنولوژیکی از آزمون t غیر جفتی استفاده شد. در مرحله رشد رویشی گونه های tragopogon montanua و poterium sanguisorba به ترتیب با میانگین 66/2 و 25/2 درصد بیشترین شاخص ارزش رجحان را داشتند و گونه های lathyrus satives وcherophyllum macrospermum به ترتیب با میانگین16/3 و 39/2 درصد دارای بیشترین شاخص رجحان در مرحله گلدهی بودند. تحت تاثیر مرحله فنولوژیکی، ارزش رجحانی برخی از گونه ها دارای اختلاف و برخی فاقد اختلاف معنی داری بودند. همچنین بین خوشخوراکی گونه های گیاهی در هر مرحله فنولوژیکی اختلاف معنی داری وجود داشت. با توجه به چرای غیر قابل تصور بز از ساقه های گل دهنده گونه های سمی مثل فرفیون و گونه های مهاجم مثل ورک می توان از آن به عنوان یک عامل کنترل کننده بیولوژیکی گونه های سمی و مهاجم در مرتع استفاده نمود.