اثر سطوح مختلف ملاس گوگرد و اوره بر تخمیر محتویات شکمبه ایی گاومیش به روش آزمایشگاهی

دراین آزمایش که با هدف بهبود مقدماتی شرایط شکمبه گاومیش، به منظور افزایش توان هضمی و تخمیری مواد خشبی در شرایط آزمایشگاهی انجام شد، اثر سطوح مختلف ملاس گوگرد و اوره برروی تخمیر خوراک در شکمبه گاومیش در قالب طرح کاملاً تصادفی با روش فاکتوریل مورد بررسی قرار گرفت. دو عامل شامل ملاس و گوگرد به صورت توام به عنوان فاکتوراول، هر کدام با چهار سطح (ملاس 5، 10، 15 و 20 درصد و گوگرد 33/0، 37/0، 41/0 و 45/0 درصد جیره‌ غذایی بر اساس ماده خشک) و فاکتور دوم، اوره با سه سطح (5/0، 1 و 5/1 درصد جیره غذایی بر اساس ماده خشک) بودند. جمعاً 12جیره‌ی غذایی حاوی دو بخش علوفه‌ایی و کنسانتره‌ایی بر اساس نیازهای موادمغذی گاومیش‌های شیرده تنظیم شدند. قابلیت تخمیر پذیری جیره ها با روش تولید گاز و با استفاده از شیرابه شکمبه که از چهار راس گاو میش نر فیستوله گذاری شده گرفته می شد، تعیین گردید. ازساعت آنکوباسیون 12 به بعد تفاوت معنی‌دار بین میانگین تولید گاز برای سطوح مختلف ملاس/گوگرد و اوره افزوده شده به جیره‌ها مشاهده شد(05/0 > p). بررسی اثرات ساده و متقابل سطوح مختلف افزودن ملاس/گوگرد و اوره بر تولید گاز تجمعی، غیر تجمعی و تجمعی تصحیح شده بر اساس مقدار اوره، نشان دهنده اثرات کاهشی معنی‌دار سطوح ملاس20 درصد وگوگرد 45/0 درصد و نیز اوره 5/1 درصد بر روی تخمیر شکمبه‌ایی بود (05/0 > p).