بررسی اثر زمان‌های مختلف از شیرگیری بر رشد گوساله‌ها در منطقه شاهرود

هدف از این مطالعه کاهش سن از شیرگیری تحت شرایط سنتی ، جهت کاهش هزینه پرورش گوساله‌ها در منطقه شاهرود واقع در استان سمنان بود. 144 راس گوساله به‌صورت تصادفی و به روش فاکتوریل 2×3 شامل سن از شیرگیری (60 ، 75 و 90 روزگی) و جنس (نر و ماده) به تیمارها اختصاص یافتند. گوساله‌ها از تولد تا سن 3 ماهگی با جیره کنترل شده و از سن 3 تا 6 ماهگی به صورت آزاد تغذیه شدند. گوساله‌های تیمارهای اول و دوم علاوه بر مصرف شیر در مدت زمان ذکر شده (60 و 75 روز) با جیره آغازین تا سن 3 ماهگی تغذیه شدند. گوساله‌های تیمار سوم تا سن 3 ماهگی با شیر تغذیه شدند و هر سه گروه به‌صورت آزاد به یونجه خشک دسترسی داشتند. از سن 3 تا 6 ماهگی جهت مطالعه تاثیر دوره اول روی رشد دوره بعدی، گوساله‌های هر سه تیمار با جیره یکسان تغذیه شدند. مصرف شیر، جیره آغازین و یونجه گوساله ها به طور انفرادی توزین شد و گوساله‌ها از زمان تولد تا سن شش ماهگی به‌صورت ماهیانه وزن‌کشی شدند. بین متوسط افزایش وزن گوساله‌ها در ماه اول، دوم و سوم اختلاف معنی‌دار وجود نداشت اما در ماه چهارم اختلاف معنی‌دار وجود داشت، طوری که گوساله‌هایی که در سن 60 و 75 روزگی از شیر گرفته شده بودند، افزایش وزن بیشتری نسبت به گوساله‌هایی که در سن 90 روزگی از شیرگرفته شده بودند، نشان دادند. متوسط افزایش وزن گوساله های تیمار سوم در ماه چهارم کاهش یافت اما در ماه پنجم و ششم جبران شد. از آنجایی‌که تفاوت افزایش وزن روزانه گوساله‌ها در تیمارهای مختلف از تولد تا 6 ماهگی معنی‌دار نبود، بنابراین می توان توصیه نمود که در مناطق روستایی، به جای از شیرگیری گوساله‌ها در سن سه ماهگی یا بیشتر، می‌توان گوساله‌ها را در دو ماهگی از شیر گرفت و بجای آن از دو هفتگی به بعد، جیره آغازین در اختیار گوساله‌ها قرار داد.