تاثیر سطوح مختلف تفاله چغندر قند بر افزایش وزن‏،‏ مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی و خصوصیات لاشه در غاز

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف تفاله خشک چغندرقند بر روی عملکرد غازهای بومی آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در 5 تیمار و 3 تکرار با10 قطعه جوجه غاز ( مخلوط هر دو جنس) اجرا شد. پنج گروه آزمایشی شامل گروه شاهد (سطح صفر درصد تفاله چغندرقند) و جیره‌های غذایی با سطوح 5، 7، 10 و 15 درصد تفاله چغندرقند بودند. در طول 12 هفته دوره پرورش‏، افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی به‌صورت هفتگی مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان دوره آزمایش از هر تکرار تعداد 2 قطعه جوجه غاز یکی نر و دیگری ماده به صورت تصادفی انتخاب و کشتار و تجزیه لاشه شدند. نتایج نشان داد که در هفته‌های متوالی تیمارهای حاوی سطوح مختلف تفاله چغندرقند در مقایسه با تیمار شاهد دارای بیش‌ترین مقدار میانگین افزایش وزن بودند (0.05>p). تیمارهای حاوی سطوح مختلف تفاله چغندرقند از نظر ضریب تبدیل غذایی به‌غیر از دوره پرورش 1 تا 7 روزگی اختلاف معنی‌داری با گروه شاهد نشان ندادند. استفاده از تفاله چغندرقند باعث کاهش درصد وزن ران‌ها و افزایش درصد وزنی امعاء و احشا در لاشه شد (0.05>p). بیشترین درصد وزنی لاشه و کمترین درصد وزنی امعاء و احشا در تیمار شاهد مشاهده شد (0.05>p). همچنین کمترین درصد وزنی پشت و گردن در تیمار شاهد مشاهده شد (0.05>p). نتیجه نهایی این که با توجه به کاهش هزینه خوراک به ازای تولید هر کیلوگرم گوشت به‌دلیل پایین بودن قیمت تفاله خشک چغندرقند و عملکرد بهتر پرنده، کاربرد تفاله چغندرقند تا سطح 15 درصد در جیره‌های غازها پیشنهاد می‌شود.

the effect of different levels of sugar beet pulp on live weight, feed consumption, feed conversion ratio and carcass characteristics in geese

in order to investigate the effect of dry sugar beet pulp on the performance of native geese, an experiment was conducted in completely randomized design in 5 treatments and 3 replications, 10 of male and female gosling in each replication. five dietary treatments included the control group and diets with 5, 7, 10 and 15 percent of sugar beet pulp. during the breeding period, weight gain, feed consumption and feed conversion ratio were evaluated weekly. at the end of the experiment, two geese, one male and one female, were randomly selected from each replicate and killed for carcass traits. the results showed that in consecutive weeks, treats with different levels of sugar beet pulp had the highest average weight gain compare to control group (p<0.05). the treatments containing different levels of sugar beet pulp did not show any significant difference with the control group in terms of feed conversion ratio except for the 1 7 day breeding period. using of sugar beet pulp reduced the weight percentage of thighs and increased the weight percentage of gut and viscera (p<0.05). the highest weight percentage of the carcass and the lowest weight percentage of gut and viscera were observed in the control group (p≤0.05). also, the lowest weight percentage of back and neck is observed in the control group (p<0.05). in conclusion, considering of feed cost per kilogram of meat and the better performance of the bird, the use of sugar beet pulp up to 15% in the rations of geese is suggested.