بررسی تنوع ژنتیکی گاوهای بومی ایران و هلشتاین با استفاده از اطلاعات ژنومی

در مطالعه‌ی حاضر، از اطلاعات ژنومی 590 راس گاو شامل گاوهای بومی سرابی، کرمانی، کردی، تالشی، سیستانی، نجدی، مازندرانی و توده نژادی پارس، آمیخته‌های بومی شمال غرب کشور، هلشتاین ایران، هلشتاین فرانسه و هلشتاین ایرلند استفاده شد.کنترل کیفی با استفاده از نرم‌افزار plink انجام شد. به طوری‌که جایگاه‌ها و افراد با بیش از 5 درصد ژنوتیپ ازدست‌رفته، نشانگرهای snp با maf کمتر از 1 درصد و نیز نشانگرهای snp که بر اساس تصحیح بنفرونی خارج از تعادل هاردی – واینبرگ بودند، حذف شدند. درنهایت تعداد 509 راس حیوان با تعداد 13512 نشانگر snp برای مطالعات ساختار جمعیت مورداستفاده قرار گرفت. بررسی و شناسایی گروه‌های ژنتیکی با استفاده از آنالیز تحلیل مولفه‌های اصلی (pca) و توسط پکیج آماری genabel انجام شد. اطلاعات مربوط به آنالیز pca و اختلاط جمعیتی نشان داد که جمعیت‌های موردمطالعه در چهار گروه مجزا شامل گاوهای سرابی خالص در گروه اول، آمیخته‌های بومی شمال غرب کشور در گروه دوم، جمعیت‌های اصیل هلشتاین در گروه سوم و نژادهای بومی ایران در گروه چهارم قرار دارند. همچنین نتایج آنالیز شاخص تمایز جمعیتی (fst) نشان‌دهنده دامنه‌ی وسیعی از تمایز بین جمعیت‌ها از 0.180 بین نژادهای سیستانی و کردی تا 0.007 و 0.004 در بین نژادهای هلشتاین ایران و ایرلند با هلشتاین فرانسه بود. بررسی تمایز جمعیتی دام‌های بومی با هلشتاین اصیل حاکی از آن بود که نژاد سیستانی بالاترین تمایز را با نژادهای مختلف هلشتاین (0.128 تا 0.138) دارد و با اختلاف اندک نسبت به سایر نژادها، نژاد کردی و مازندرانی کمترین تمایز ژنتیکی را با جمعیت‌های هلشتاین موردمطالعه داشتند.

investigating the genetic diversity of iranian native and holstein cattle breeds using genomic data

in this study, genomic data of 590 cattle were used including native breeds of sarabi, kermani, kurdi, talashi, sistani, najdi, mazandarani and pars, crossbred from northwest of iran, holstein populations from iran, france and ireland. quality control and data filtration were performed using plink 1.9 software. after this quality control, individuals and snps with call rate below 0.95%, snp makers with minor allele frequency (maf) > 0.01%, divergence from hardy weinberg equilibrium were excluded. this procedure yielded 509 individuals with 13512 snp marker. then filtered data were used to genetic diversity and clustering analysis. identification of genetic groups were performed using pca analysis data by genabel software. pca and admixture analysis showed that studied populations are in 4 separate categories including purebred sarabi population in the first group, crossbred from northwest of iran in the second group, purebred holstein populations in the third group and native breeds of iran were in the fourth group. further details of demographic differentiation were identified by weir and cockerham’s fixation index. the range of differentiation in the present study varied from 0.180 between sistani and kurdish breeds to 0.007 to 0.004 between the iran holstein breed and ireland with france holstein breeds. the results showed that the highest difference between indigenous and holstein breeds related to sistani breed that had the highest difference with different holstein breeds (0.128 to 0.138). with slight differences from other iranian indigenous breeds, the kurdish and mazandaran breeds had the smallest genetic differences with the studied holstein populations.