مروری بر آمیخته گری در گوسفندان ایران

در این مطالعه، نتایج منتشر شده آمیخته‌گری نژادهای گوسفند در ایران طی سال های گذشته و پروژه های در حال اجرا در خصوص سنتز نژادهای ترکیبی مرور و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بسیاری از آمیخته‌گری‌های انجام شده در گوسفند به دلیل انتخاب نادرست نژادهای آمیزش داده شده، موفقیت‌آمیز نبوده است. مهمترین نقاط ضعف گوسفندان ایرانی به ترتیب، عملکرد پایین تولیدمثل، عمر اقتصادی کم تا متوسط، ناکافی بودن سرعت رشد و نامناسب بودن ترکیب لاشه و ضریب تبدیل می باشد. در حالی که اغلب طرح های آمیخته‌گری انجام شده بین گوسفندان ایرانی بر روی بهبود صفات رشد و کاهش وزن دنبه متمرکز شده اند، و بعلت ایجاد تغییرات کم و غیر معنی داری در این صفات، منجر به کاهش بازدهی اقتصادی و ناپایداری پرورش گوسفند در سیستم های نیمه بسته یا روستایی طی سال های گذشته شده است. پایداری تولیدی و اقتصادی در پرورش گوسفند به صورت صنعتی و تجاری می تواند با ترکیب ویژگی‌های مطلوب نژادهای بومی ( سازگاری و بازار پسندی) با صفات اقتصادی از نژادهای اصلاح شده که ظرفیت ژنتیکی آن ها برای صفات اقتصادی به اثبات رسیده است، حاصل شود. با این حال، یافته های پژوهش نشان می دهد که برنامه هایی برای ایجاد نژادهای ترکیبی (با حداقل 50٪ بومی) با استفاده از نژادهای چند قلوزا با توانایی بالای مادری، سن بلوغ پایین، ترکیب لاشه مناسب و وزن متوسط بدن میش تدوین و تا حدودی اگرچه ناقص اجرا شده است که می تواند بهره وری گوسفند در سیستم روستایی در ایران را افزایش دهد.

A review on crossbreeding in Iranian sheep

Crossbreeding is used in order to take advantage of the different and complementary strong points of two or more breeds and to utilize hybrid vigor. In this study the results of sheep crossbreeding have been reviewed from published over the last years in Iran. The results showed that much of the crossbreeding in the sheep industry in Iran due to incorrect selection of breeds was not suitable. The main disadvantages points of Iranian sheep are low reproduction performance, low longevity, insufficient growth rate, unsuitable carcasses composition and feed efficiency, respectively. While, in the most crossbreeding schemes have been done between Iranian breeds of sheep, focused on improve growth traits and reduced fattail weight, which created low and no significant changes in crossbreds for these traits, leading to reducing economical efficiency and unsustainable of rearing sheep in semiintensive or village system over last years. Sustainability could been achieved by combining desirable characteristics from the indigenous breeds to keep fitness and marketability with those of specialist exotic breeds that had already demonstrated genetic potential for traits of economical importance for commercial production. However, research findings suggested that in wellplanned efforts to create composite breeds (with minimum 50% native) using the prolific breeds (such as Romanov), with high mothering ability, low maturity age, suitable carcass composition and medium ewe body weight could increased productivity of sheep in village system in Iran.