ارزیابی ترکیب شیمیایی، انرژی قابل متابولیسم و گوارش پذیری سه گیاه شورپسند مورد تعلیف شتر به روش آزمایشگاهی

سه گونه گیاهی شورزی تحت چرای شتر به نام های سلمکی ساقه سفید، اشنان و سیاه شور از نظر ترکیب شیمیایی، انرژی قابل متابولیسم و گوارش پذیری ماده خشک، ماده آلی و فیبر در قالب طرح آزمایشی کاملاً تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه های گیاهی در طول فصل چرای پاییزه و زمستانه از مراتع تحت چرای جنوب استان خوزستان و بر اساس الگوی چرای شتر از بوته های مذکور جمع آوری و بر اساس ماده خشک مخلوط و نمونه های ترکیبی (به عنوان تیمار) تهیه شدند. جایگزینی سلمکی ساقه سفید با هر کدام از 66.5 یا 33.5 درصد از اشنان و سیاه شور به طور معنی داری مقدار ماده آلی را کاهش و مقدار خاکستر را افزایش داد. همچنین با جایگزینی مزبور، انرژی قابل متابولیسم افزایش یافت (0.05>p).  درصد گوارش پذیری ماده خشک تحت تاثیر تیمار قرار گرفت (0.05>p). جایگزینی 66.5 درصد سیاه شور با اشنان و سلمکی ساقه سفید با اشنان سبب افزایش گوارش پذیری ماده آلی شد (0.05>p). گیاه سلمکی ساقه سفید در مقایسه با دو گونه اشنان و سیاه شور و همچنین اشنان در مقایسه با سیاه شور از درصد گوارش پذیری دیواره سلولی و دیواره سلولی منهای همی سلولز بالاتری برخوردار بودند (0.05>p). نتایج نشان داد که سه گونه گیاهی مورد مطالعه تفاوتی از نظر انرژی قابل متابولیسم نداشتند، ولی ترکیب اشنان و سلمکی ساقه سفید موجب افزایش گوارش پذیری ماده آلی و ارزش انرژی زائی آنها شد.

Chemical composition, metabolizable energy and in vitro digestibility of three camel browsed halophyte species

Chemical composition and metabolizable energy of three camel browsed halophyte species (Atriplex leucoclada, Suaeda fruticosa, Seidlitzia rosmarinus) were assessed and in vitro digestibility of DM (IVDMD), OM (IVOMD), NDF (IVNDFD), ADF (IVADFD) were determined using a completely randomized design. Plant samples were collected based on camel's grazing patterns during the autumnwinter grazing seasons in southern Khuzestan province. The samples were mixed on dry matter basis to provide different combined mixtures (as treatments). Replacing  33.5 or 66.5% of A. leucoclada with S. rosmarinus or S. fruticosa  reduced  OM content and increased Ash content. Also, replacing of A. leucoclada with S. rosmarinus increased ME content. The IVDMD of treatments were different  (p<0.05). Replacing 66.5% of S. fruticosa with S. rosmarinus  and  A. leucoclada with S. rosmarinus increased  IVOMD. NDF and ADF digestibility of A. leucoclada were higher than those of S. rosmarinus and S. fruticosa, also  S. rosmarinus than that of S. fruticosa(p<0.05). It can be  concluded that, three species were not different in terms of metabolizable energy but the combination of A. leucoclada with S. rosmarinus enhanced organic matter digestibility and energetic value