اثرات سطوح مختلف پروتئین خام و اسید آمینه ترئونین بر قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خونی در بوقلمون های تجاری

این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف پروتئین خام و ترئونین جیره بر قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه‌های خونی در بوقلمون‌های تجاری انجام گردید. تعداد 160 قطعه بوقلمون نر 4 هفته سویه نیکولاس 300 بطور تصادفی به 10 گروه با 4 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی فاکتوریل (5×2) توزیع گردیدند. گروه‌های آزمایشی شامل دو سطح پروتئین خام (26 و 23.4 درصد) و 5 سطح ترئونین کل(0.75 0.85، 0.95، 1.05و 1.15 درصد جیره) بودند. نتایج نشان داد که کاهش سطح پروتئین خام جیره قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی را در فضولات کاهش داد (p<05.0)، هر چند بر قابلیت هضم ایلئومی اثری نداشت. سطح 1.05 درصد ترئونین موجب بهبود قابلیت هضم ایلئومی پروتئین و قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی فضولات گردید (p<05.0). بین سطوح پروتئین خام و ترئونین جیره برای قابلیت هضم ایلئومی مواد مغذی اثر متقابل وجود داشت (p<05.0). کاهش سطح پروتئین خام، سطح آلبومین و اسید اوریک را بطور معنی‌داری کاهش داد. هر چند اسید آمینه ترئونین اثری بر مقادیر گلوکز، اسید اوریک، کلسترول، تری گلیسرید، hdl، ldl و vldl نداشت. یافته‌های پژوهش حاضر بطور کلی نشان داد که کاهش سطح پروتئین خام باعث کاهش قابلیت هضم مواد مغذی جیره و اسید اوریک سرم و افزایش سطح ترئونین جیره باعث بهبود قابلیت هضم مواد مغذی فضولات و افزایش سطح پروتئین وگلوبولین سرم در بوقلمون‌های تجاری می‌گیرد. بنابراین توصیه می‌گردد در جیره بوقلمون‌های نیوکلاس سطح 26 درصد پروتئین خام با 1.05 درصد ترئونین کل در سن 4 تا 8 هفتگی مورد استفاده قرار گیرد.