بهینه سازی شرایط تولید پپتیدهای زیست فعال حاصل از هیدرولیز آنزیمی پروتئین گرده زنبور عسل توسط آنزیم گوارشی تریپسین، و مقایسه آن با ژله رویال

ویژگی‌آنتی‌اکسیدانی گرده و ژله رویال مربوط به پروتئین‌ها و ترکیبات فنولی آنها می‌باشد. در این پژوهش تاثیر هیدرولیز آنزیمی پروتئین‌های گرده گل توسط آنزیم گوارشی تریپسین بر خواص آنتی اکسیدانی آن‌ و بهینه سازی شرایط هیدرولیز آنزیمی بررسی شد و نتایج آن با ویژگی آنتی‌اکسیدانی ژله رویال مقایسه گردید. بدین منظور ابتدا ترکیبات فنولی، فعالیت مهارکنندگی رادیکال‌های آزاد dpph، قدرت احیاکنندگی یون فریک گرده گل و ژله رویال اندازه گیری شد. مقادیر این فاکتورها برای غلظت 1000 میلی گرم بر لیتر گرده گل و ژله رویال، به ترتیب 174 و 1031.71 میلی‌گرم اسیدگالیک بر گرم نمونه، 67.33 و 95.27 درصد و جذب 0.8 و 0.77 در طول موج 700 نانومتر بود. بیشترین قدرت احیاکنندگی تیمارهای هیدرولیز شده با آنزیم تریپسین 1.5 درصد و مدت زمان هیدرولیز 2.5 ساعت، 0.668 بود. بیشترین قدرت مهار رادیکال dpph تیمارهای هیدرولیز شده با آنزیم تریپسین 1.5درصد و مدت زمان هیدرولیز 4 ساعت، 79.8 درصد بود. نتایج نشان داد با انجام عمل هیدرولیز، ویژگی آنتی‌اکسیدانی گرده گل، نسبت به حالتی که عملیات هیدرولیز انجام نشده، افزایش پیدا کرد. این افزایش، در قدرت مهار رادیکال dpph واضح‌تر بود. بطوری که از 67.33 درصد در گرده هیدرولیز نشده، به 79.8 درصد در گرده هیدرولیز شده با تریپسین ارتقا پیدا کرد. بعد از انجام عمل هیدرولیز، قدرت مهار رادیکال گرده گل، به قدرت مهار رادیکال ژله رویال (95.27 درصد) نزدیکتر شد. این مسئله نشان می‌دهد با هیدرولیز پروتئین‌های گرده گل، تا حدی می‌توان آنها را به پپتیدهای موجود در ژله رویال نزدیک کرد.