مطالعه اثرات حفاظتی سطوح مختلف عصاره چای سبز (camellia sinensis) در یک دوره اسپرماتوژنز بر فراسنجه‌های کیفی اسپرم خروس

هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات حفاظتی عصاره چای سبز به عنوان یک آنتی اکسیدان طبیعی بر برخی فراسنجه‌های کیفی اسپرم خروس در یک دوره اسپرماتوژنز بود. آزمایش در قالب طرح اندازه‌گیری‌های تکرار شده با چهار تیمار و چهار تکرار انجام گرفت. چهار تیمار آزمایشی به ترتیب حاوی سطوح 0، 30، 60 و 90 میلی‌گرم عصاره چای سبز در هر کیلوگرم جیره بودند. در روزهای صفر، 14، 28، 42، 56 و 70 آزمایش مایع منی جمع‌آوری و سپس خصوصیات حرکتی اسپرم شامل جنبایی کل، جنبایی پیش‌رونده، درصد خطی بودن جنبایی اسپرم، سرعت در مسیر منحنی، دامنه جابجایی سر اسپرم، میانگین سرعت حرکت اسپرم در مسیر، و سرعت در مسیر مستقیم با استفاده از نرم افزار کاسا آنالیز و نیز میزان پیشرفت آپوپتوزیس بررسی شد. میزان شکست dna بر اساس نفوذ رنگ آکریدین اورنج به dna شکسته شده اسپرم اندازه‌گیری شد. تیمارهای 3 و 4 به طور معنی‌داری (p<0/05) موجب کاهش اپوپتوزیس و بهبود برخی از فراسنجه‌های حرکتی اسپرم از جمله دامنه‌ی جابجایی سر اسپرم شدند؛ با اینحال تیمار 4 در روزهای آخر آزمایش اثر منفی (نسبت به گروه شاهد) بر صفاتی همچون میانگین سرعت حرکت اسپرم در مسیر و سرعت در مسیر مستقیم داشت (p<0/05). از طرفی سطح 30 میلی‌گرم عصاره چای سبز سبب بهبود میانگین سرعت حرکت اسپرم در مسیر شد (p<0/05). نتیجه آنکه احتمالا مصرف روزانه عصاره چای سبز به میزان 60 میلی‌گرم در جیره، به عنوان یک آنتی‌اکسیدان طبیعی، می‌تواند به بهبود برخی صفات حرکتی اسپرم و کاهش میزان آپوپتوزیس بیانجامد.