بررسی کیفیت شیمیایی آب شرب مصرفی دام و طیور در شهرستانهای مختلف استان اصفهان

جهت بررسی کیفیت شیمیایی آب شرب مصرفی دام و طیور در استان اصفهان، در تیر ماه سال 1393 از تعداد 114 حلقه چاه از شهرستان‌های مختلف استان اصفهان نمونه برداری شد. به طور متوسط غلظت مواد جامد محلول (tds) در کل استان برابر با 876.1 میلی‌گرم در لیتر و متوسط هدایت الکتریکی (ec) آن 1373.8 میکروموس بر سانتیمتر بود که وضعیت مطلوبی را نشان ‌داد. کمترین غلظت tds و ec در آب شهرستان‌های سمیرم، فریدن و زرین‌شهر و بیشترین میزان آنها مربوط به شهرستان نائین بود (p<0/05). غلظت سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، سختی، سولفات، نیترات و نیتریت در آبهای استان پائین‌تر از حداکثر مقدار استاندارد بودند. سمیرم و نائین به ترتیب کمترین و بیشترین مقدار کلسیم، منیزیم و سختی آب را داشتند (p<0/05). غلظت نیترات در آب شهرستان‌ نجف آباد از بقیه شهرستان‌ها‌ بالاتر بود (p<0/05). سختی کل همبستگی مثبتی با غلظت کلسیم، منیزیم، نمک‌های سولفاته، tds و ec آب داشت. میزان tds و ec آب همبستگی بسیار بالای مثبتی با غلظت سدیم و نمک‌های سولفاته و همبستگی متوسطی با غلظت کلسیم و منیزیم آب داشتند. نتایج نشان داد که اختلاف زیادی بین مناطق مختلف استان اصفهان در کیفیت آب وجود داشته اما آبهای استان به طور میانگین کیفیت قابل قبولی جهت شرب دام و طیور دارند. شهرستان سمیرم و شهرستان نائین به ترتیب بهترین و نامناسب ترین کیفیت آب شرب دام و طیور را به خود اختصاص دادند. غلظت برخی مواد شیمیایی آب مانند tds، ec، سدیم و سولفات باید همواره در این استان مورد آزمون واقع شود.