تاثیر تغذیه مکمل روی-گلایسین برعملکرد، شاخص‌های رشد اسکلتی و باروری در گوساله‌های نر هلشتاین

تاثیر سطوح مختلف مکمل آلی‌روی (رویگلایسین) بر مصرف خوراک، رشد، غلظت متابولیت‌های خون وتستوسترون وتوسعه بیضه با استفاده از تعداد 15 راس گوساله نر هلشتاین با میانگین سن 0.8 ±10.3 ماه ووزن اولیه33.2±284.6کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و پنج تکرار بررسی گردید. سه تیمارهای آزمایشی شامل تغذیه روزانه سطوح صفر (شاهد)، 250 میلی‌گرم یا500 میلی‌گرم مکمل رویگلایسین در جیره بود. طول دوره آزمایش 135 روز در نظر گرفته شد. مصرف خوراک، عملکرد رشد، توسعه بیضه و متابولیتهای خون تعیین شد. مصرف خوراک و عملکرد رشد دام‌ها تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (p>0/05). اندازه دور اسکروتوم گوساله‌های دریافت‌کننده مکمل روی نسبت به گروه شاهد بیشتر بود (p<0/05) و عرض بیضه تمایل به افزایش داشت (0.08=p). غلظت فراسنجه‌های سرم خون (به جز هورمون تستوسترون و آلانین آمینوترانسفراز) بین تیمارها یکسان بود (p>0/05). با افزایش مصرف روزانه مکمل روی آلی، غلظت تستوسترون افزایش، و غلظت آلانین آمینو ترانسفراز کاهش یافت (p<0/05) .بر اساس نتایج به دست آمده، هرچند استفاده از مکمل روی آلی تاثیری بر مصرف خوراک و عملکرد گوساله‌های نر هلشتاین نداشت، اما سبب بهبود وضعیت باروری حیوان از طریق افزایش تستوسترون و توسعه بیضه گردید.