برآورد پارامترهای ژنتیکی صفت درصد پروتئین شیر در گاومیش های بومی ایران با استفاده از مدل روزآزمون رگرسیون تصادفی

در این پژوهش از اطلاعات گاو‌میش‌های بومی ایران که طی 20 سال (1372-1391) به وسیله مرکز اصلاح نژاد و بهبود تولیدات دامی کشور جمع‌آوری شده بود استفاده گردید. داده‌ها برای شکم‌های اول، دوم و سوم زایش به ترتیب شامل 4339، 4439 و 4445 رکورد روزآزمون بودند که در 298 گله پراکنش داشتند. با استفاده از رویه glm نرم افزار sas عوامل محیطی موثر بر میزان درصد پروتئین شیر شناسایی شدند. در مدل تجزیه، اثرات ثابت گلهتاریخ روزآزمون، سالفصل زایش و روز‌های شیردهی برازش شدند و سن حیوان در هنگام زایش به عنوان متغیر همراه در نظر گرفته شد. پارامتر‌های ژنتیکی با استفاده از مدل رگرسیون تصادفی تک صفته نرم افزار wombatبرآورد شد. وراثت پذیری این صفت در روز‌های مختلف شیردهی برای شکم‌های اول، دوم و سوم زایش به ترتیب در محدوده 0.005 تا 0.14، 0.03 تا 0.7 و 0.005 تا 0.24 بدست آمد. بالاترین وراثت پذیری برای شکم‌های اول، دوم و سوم زایش به ترتیب در روز‌های 300، 300 و 5 و به میزان 0.14، 0.7 و 0.24 برآورد شد. میانگین همبستگی ژنتیکی درصد پروتئین شیر در شکم‌های اول، دوم و سوم زایش به ترتیب به میزان 0.09، 0.98 و 0.95 برآورد شد. در این مطالعه وراثت پذیری برای صفت درصد پروتئین شیر در حد نسبتاً بالایی بدست آمد.