تاثیر آرایش کاشت و تراکم بوته بر رشد و عملکرد آفتابگردان )هیبرید های سان- 36 (

آرایش کاشت و تراکم بوته از طریق تغییر در فضای رشد هر بوته، بر ویژگی هایرشد و عمل کرد آفتاب گردان تاثیر می-گذارند. به منظور بررسی این اثر، مطالعه ای دربهار 1385 در مزرعـه تحقیقاتی دانشکـده کشاورزی دانشگـاه صنعتی اصفهان انجام گـرفت. آزمـایش با آرایـش کرت هـای یک بار خردشده در قـالب بلوک های کامل تصـادفی با سـه تکـرار با استفـاده از هیبریـد هـای سان-36اجـرا گردیـد. فاصله ردیـف کاشت (60 و 75 سانتی متـر) به عنـوان عامل اصلی و فاصله بـوته در روی ردیف کاشت(12، 14، 16 و 18 سانتی متر) به عنوان عامل فرعی منظور گردیدند. با افزایش فاصله ردیـف کاشت، ارتفاع و قطرساقهبه ترتیب به طور بسیار معنی دار (p?0.01) و معنی دار (p?0.05) افزایش، ولیوزن خشک ساقه و برگ در واحد سطح،عمل کرد دانه و عمل کرد زیستی در واحد سطح و شاخص برداشتکاهشیافت.این کاهش در مورد وزن خشک برگ و عمل کرد دانه در واحـد سطح بسیـار معنی دار و در خصوص شـاخـص برداشت معنی دار بود. با کـاهش فـاصله بوتـه از18 به 12 سانتی متر، قطرساقه و قطرطبقبه طور بسیـار معنی داری کـاهـش، ولیارتـفـاع گیـاهـان به طور بسیــار معنـی داری افزایش یافت.با کاهش فـاصله بوته از 18 به 12 سانتی متروزن خشک ساقه و برگ در واحد سطح نیز به طور بسیـار معنی داری افزایش پیدا کرد؛ در حالی که عمل کرد دانه در واحد سطحو شاخص برداشت به طور بسیـار معنی داری کاهش یافت. بر مبنای نتایج این مطالعه، به نظـر می رسد که هیبرید های سان-36 (با عمل کرد 4428 کیلوگرم در هکتار) با استفاده از ترکیب فــاصله ردیف کاشت 60 سانتی متر و فاصله بوته در روی ردیف کاشت 14 سانتی متر (تراکم 9/11 بوته در مترمربع) برای دست یابی به بیشینه عمل کرد آفتاب گرداندر شرایط مشابه بابررسی حاضر مناسب باشد.