تاثیر کودهای زیستی بر عم لکرد و اجزای عم لکرد آفتاب گردان آجیلی ). Helianthus annuus L ( در منطقه خوی

در راستای کاهش مصرف کودهای شیمیایی و به‌منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی بر عمل‌کرد و اجزای عمل‌کرد آفتاب‌گردان آجیلی (.helianthus annuus l) آزمایشی در سال 1389 به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان خوی اجرا گردید. عامل اول شامل دو توده محلی قلمی (1‏a) و محلی پسته‌ای (2‏a) و یک هیبرید وارداتی ترکیه‌ای (3‏a) به‌نام ‏confeta‏ بود. عامل دوم چهار سطح مصرف کودهای زیستی حاوی باکتری‌های تثبیت‌کننده نیتروژن را در بر می‌گرفت؛ که عبارت بودند از: 1‏b (عدم مصرف کودهای زیستی)،‎ ‏2‏b‏ [مصرف نیتروکسین (حاوی باکتری‌های تثبیت‎کننده‎ ‎نیتروژن azospirillum/ azotobacter)]، ‏3‏b [مصرف نیتراژین ( حاوی باکتری‌های azospirillum/ azotobacter/ و باکتری محرک رشـد pseudomonas fluorescens)] و ‏4‏b‏ [مصرف بیوسوپر (حاوی باکتری‌های azospirillum/ azotobacter/ pseudomonas fluorescens و باکتری کنترل‌کننده عوامل بیماری‌زای خاک‌زیbacillus subtilis)]. بر مبنای نتایج به‌دست‌آمده، کاربرد کودهای زیستی باعث افزایش معنی‌دار (p?0.05) عمل‌کرد دانه و افزایش بسیار معنی‌دار (p?0.01) صفت‌های زراعی از جمله وزن‎ ‎صددانه، قطر طبق،‎ ‎قطر‎ ‎ساقه،‏ ارتفاع بوته و شاخص برداشت گردید. در این میان نیتراژین نسبت به تیمار شاهد بیش‌ترین تاثیر را در عمل‌کرد دانه، وزن‎ ‎صددانه، قطر طبق، ‎قطر‎ ‎ساقه، ارتفـاع بـوته به‌ترتیب با 25%، 19%، 8%، ‎11% و 9% افزایش داشته است. هم چنین تاثیر رقم بر صفت‌های مورد مطالعه (به‌جز تعداد دانه در طبق که معنی‌دار بود) بسیار معنی‌دار گردید؛ به‌نحوی که توده محلی پسته‌ای بیش‌ترین تاثیر را‎ ‎در‎ ‎افزایش‎ ‎ارتفاع بوته،‎ قطر طبق و وزن‎ ‎صددانه داشت. توده محلی قلمی بیشینه تاثیر ‎را‎ ‎در ‎افزایش‎ عمل‌کرد دانه، تعداد دانه در طبق ‎و ‎قطر‎ ‎ساقه داشت. رقـم confeta بیش‌ترین‎‎ تاثیر را‎ ‎در‎ ‎افزایش‎ شاخص برداشت و نسبت وزن مغز به وزن کل دانه داشت. این بررسی نشان داد که کاربرد کود زیستی نیتراژین نقش مفید و موثری در بهبود عمل‌کرد‎ ‎و اجزای عمل‌کرد آفتاب‌گردان آجیلی داشت. هم‌چنین توده محلی قلمی بیش‌ترین عمل‌کرد را به خود اختصاص داد.