تاثیر تراکم بوته و محل کاشت بر ویژگی های زراعی، عملکرد و اجزا عملکرد دو رقم ذرت شیرین (Zea mays. L var. Saccharata)

در پژوهش حاضر اثرات دو روش کاشت (یک ردیف روی پشته و یک ردیف کف فارو) و تراکم (65، 75 و85 هزار بوته در هکتار) بر برخی ویژگی های رشد، عملکرد و اجزا عملکرد دو رقم ذرت شیرین ( chaseو ksc403su) در منطقه فیض آباد تربت حیدریه مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که روش های مختلف کاشت تاثیر معنی داری بر صفات تعداد روز کاشت تا50 درصد سبز شدن، تعداد روز کاشت تا 50 درصد گرده افشانی، فاصله بین گرده افشانی و ظهور کاکل، طول تاسل، ارتفاع بلال، مساحت برگ بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف دانه، طول بلال، شاخص برداشت، عملکرد دانه قابل کنسرو و وزن هزار دانه داشت اما تاثیر معنی داری برصفات تعداد روز کاشت تا 50 درصد ظهور کاکل، ارتفاع بوته و تعداد برگ ارقام ذرت شیرین بجای نگذاشت. مقایسه میانگین اثرات متقابل رقم × تراکم بوته × روش کاشت بر صفت فاصله بین گرده افشانی و ظهور کاکل نشان می دهد که بیشترین فاصله بین گرده افشانی و ظهور کاکل متعلق به رقم دانه طلایی در روش کاشت روی پشته و تراکم 85 هزار بوته در هکتار به میزان 75/8 روز می باشد. همچنین بیشترین عملکرد دانه قابل کنسرو از رقم chase در تراکم 75هزار بوته در هکتار و روش کاشت کف فارو با متوسط 9/11 تن درهکتار و کمترین عملکرد مربوط به رقم دانه طلایی در تراکم 85 هزار بوته در هکتار و روش کاشت روی پشته با متوسط6/3 تن در هکتار می باشد. دلایل برتری رقم chase نسبت به دانه طلایی را می توان در توزیع بهتر برگ، آرایش فضایی بهتر بوته، تخصیص بیشتر مواد غذایی به دانه ها و زاویه حاده برگ ها در بالا و زاویه باز آنها در پایین بوته دانست.