تاثیر پلیمر سوپرجاذب بر صفات فیزیولوژیکی ارقام گندم دیم

به منظور مطالعه اثر پلیمر سوپرجاذب بر صفات فیزیولوژیکی ارقام گندم دیم آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی واقع در شهرستان خمین، در سه تکرار در سال زراعی 90-1389 اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل پلیمر سوپرجاذب در چهار سطح 0، 10، 20 و 30 کیلوگرم در هکتار و ارقام گندم دیم شامل آذر2، سرداری و رصد بودند. صفات مورد بررسی شامل: طول برگ پرچم، محتوای نسبی آب برگ، درصد نشت یونی، فتوسنتز جاری، انتقال مجدد و عملکرد دانه بودند. نتایج نشان داد که اثرتیمارهای سوپرجاذب بر صفات طول برگ پرچم، محتوای نسبی آب برگ، درصد نشت یونی، فتوسنتز جاری، انتقال مجدد و عملکرد دانه معنی‌دار بود. بین ارقام مختلف نیز از نظر صفات فوق اختلاف معنی‌دار مشاهده شد. بیشترین عملکرد دانه به میزان 1161 کیلوگرم در هکتار از تیمار 30 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب و رقم آذر2 بدست آمد و کمترین عملکرد به میزان 855 کیلوگرم در هکتار از تیمار بدون مصرف سوپرجاذب و رقم سرداری حاصل شد. با مصرف پلیمر سوپرجاذب از سطح 10 کیلوگرم در هکتار به 30 کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه به طور معنی‌دار افزایش یافت.